Dit bier oogt zeer mooi en artisanaal in de 37,5 cl champagnefles met kurk en het papieren wikkel. Bacchus was het eerste bier van hoge gisting dat de brouwerij Van Honsebrouck in 1953 brouwde. Het is een Oud Bruin bier. De typische stijl voor het zuiden van Oost- en West-Vlaanderen. De versie die wij proefden was de kriek-versie.

Het bier is bruin met een prachtige rode schijn. Het schuim is beige met een roze toets. Het is stevig en fijn.
In het aroma vooral fruit. Krieken uiteraard, kersen, zelfs banaan en veel snoepgoed.
De smaak zet zeer zoet aan, vooral het snoepgoed (denk aan “poepkes”) overheerst de smaak en maakt het bier wat plakkerig.
Pas in de nasmaak komt enige complexiteit naar voor die het aroma ons liet vermoeden. Naast de zoetigheid komt een lichte bitterheid naar voor een een lichte houtige toets.
5,8% alc

Wij vonden het jammer dat zoveel moeite gedaan wordt om een lekker complex bier te brouwen en het te laten rijpen op eiken vaten als het dan nadien zoveel met smaakstoffen wordt aangezoet dat van de complexiteit niets overblijft.

Voor de liefhebbers van zoet fruitbier.

Het Petrus-gamma wordt gebrouwen door brouwerij Bavik in het West-Vlaamse Bavikhove. Het hele gamma is goed te herkennen aan het etiket met St-Pieter met de sleutel van de hemelpoort in de hand.

De Gouden Tripel van 7,5% alc is helder blond en wie de gistbodem in het glas giet krijgt een lichte sluier. Het bier heeft een sterke pareling en wit grof schuim dat toch goed blijft staan.
Het lichte zwavel-aroma verraadt dat de door ons geproefde biertjes nog zeer jong zijn. Verder ontdekken we citrusvruchten, abrikoos en een metalisch aroma.
De smaak zet vrij zoet en vol aan van mout. Er komt een zekere houtigheid opzetten en een ziltige smaak die eigen is aan het metalische aroma. In de nasmaak ontdekken we honing en hopbitter, ook het metalische uit het aroma komt terug.

Het oordeel van het proefpanel is dat dit een zeer aangenaam toegankelijk biertje is.

Dit licht blond bier is helder tot gesluierd en heeft een stevige witte schuimkraag. Het bier is zeer mousserend en dus wordt de schuimkraag extra ondersteunt.
Het dikke fijne schuim schermt de aroma’s een beetje af. Toch herkennen we duidelijk hop en een fruitige gist en een vleugje ananas.
De smaak zet zacht maar vrij bitter aan. Die hopbitterheid komt steeds meer naar voor en blijft ook in de afdronk lang hangen. Een strak bitter bier dus. De “body” van dit bier wordt aanzienlijk sterker wanneer je de gistbodem mee in het glas giet. Jammer genoeg komt de fruitigheid die het aroma zo mooi siert in de smaak niet echt terug.

Een prima aperitief van 6%alc.

Op 28 juni 2010 won Hildegard met haar Urthel Saisonnière de prestigieuze World Beer Award 2010 voor het Beste Europeese Seizoensbier. Iets om waarlijk trots op te zijn.

Vanwege Ambibrew Vzw wensen wij haar ook dan ook van harte proficiat

.

Dit bier van 8% alc wordt gebrouwen bij brouwerij Du Bocq in Purnode. Het etiket, waarop de slag van Waterloo wordt voorgesteld, is nogal druk en verwijst naar de datum van de slag 1815.
Het blonde bier is helder tot licht gesluierd met een stevige pareling en grof wit schuim. In het vrij neutrale aroma ontdekken we een beetje hop. De smaak zet vrij bitter aan, evolueert naar moutig en eindigt zacht bitter.

Dit bier oogst bij ons proefpanel niet bepaald goede kritieken. Iedereen is het er over eens dat dit geen hoogvlieger is. Een biertje van 13 in een dozijn. Sommigen vinden dit hooguit een verfrissend blondje, anderen willen zelfs die bewoordingen niet gebruiken. Eén ding is zeker. Dit is geen “Tripel” zoals we die kennen, vol van smaak en complex.

Op het etiket doet men wel alle moeite van de wereld om het bier authentiek te laten overkomen met verwijzingen naar legers, brouwerijen, data…
Het gamma bestaat uit blond, amber, bruin, dubbel bruin en tripel. Wellicht proeven wij de andere varianten niet meer…

Het proeven en bespreken van de bieren gebeurt door Ambibrew altijd “blind” wat niet betekent dat het proefpanel het bier niet kan zien, maar wel dat de leden niet weten welk bier ze voorgeschoteld krijgen. Dit keer was het tijd voor een grote klassieker: Westmalle Tripel.

Het koper-blonde bier is vrij helder, al is duidelijk zichtbaar dat dit bier niet gefilterd is. De pareling ondersteunt een stevige sneeuwwitte dichte schuimkraag die aan de wand van het glas blijft kleven.

In het aroma komen mout en citrus licht naar voor. Toch werd het aroma eerder als neutraal ervaren.

De smaak zet zacht zoetig aan. De stevige pareling blijft ook in de mond goed voelbaar. De smaak evolueert naar sinaas-bitter en hopbitter en blijft lang hangen. We worden ook een zekere kruidigheid gewaar die de smaakervaring doorkruist.

Deze jonge Westmalle tripel werd zonder de gist geproeft op ongeveer 10°C.
Bij wijze van proef voegden we de gist even later toe aan het bier. Een wereld van verschil!

Uiteraard was het bier nu troebel. Maar de aroma’s waren veel rijker en complexer. Citrus, banaan, hop en mout strijden om de eerste plaats en ook in de smaak verandert opmerkelijk veel. Het bier is veel zachter en complexer. Het bier wordt veel minder eenzijdig bitter, maar “opent” zich als het ware en voelt veel zachter aan in de mond.
In de afdronk valt op hoe ook het moutzoet nu veel beter blijft hangen naast de hopbitterheid.

Dit bier heeft 9,5% alc. Van een bier met een dergelijk

Het blonde bier van 8,5% alc is vrij troebel met een dikke grove schuimkraag die ondersteund wordt door een stevige pareling. Het schuim vervalt na enige tijd tot een berg-dal-structuur. Iets wat slechts enkele bieren gegeven is (Orval is er één van).

In het aroma herkennen we onmiddellijk hop. De hop overheerst, maar ook citrusvruchten zijn te herkennen in dit bier.

Verrassend genoeg is de aanzet van dit bier niet echt bitter, maar eerder zacht fruitig. De smaak evolueert wel naar hopbitter en in de afdronk is heeft de fruitigheid helemaal plaats gemaakt voor een frisse hopsmaak. Uiteindelijk trekt het bier wat zurig weg met een kenmerkende nasmaak die we moeilijk konden typeren.

Lupulus is enkel verkrijgbaar op vat en op flessen van 75 cl. Het is duidelijk dat de vormgeving van de etiketten professioneel is aangepakt. Op het etiket staat een wolf afgebeeld. “Lupulus” is namelijk latijn voor zowel “wolf” als “hop”.

De brouwerij Les 3 Fourquettes werd in 2004 opgericht in Bovigny door de voormalige brouwer van Lachouffe. Lupulus wordt sinds 2007 gebrouwen en is het vlaggenschip van de brouwerij.

Een biertje dat getuigt van het vakmanschap van de brouwer en tegelijk specifiek en toegankelijk is. Ideaal als aperitief, maar ook passend bij veel andere gelegenheden.

Mooie bedrukte flesjes die verwijzen naar de Brugse oorsprong van dit bier (Brouwerij Van Houtryve).

Een zeer donker bier met een diepe rode schijn. Door de donkere kleur is de helderheid moeilijk te beoordelen. Het bier is echter volledig helder en hergist niet op de fles. Het fijne beige (zelf licht bruin) schuim zakt na enige tijd wat weg.

Een zoete volle geur die onmiddellijk de aard van dit bier verraadt. Dit is een bier van gemengde gisting waarvan een deel rijpte op eik. Dergelijke bieren hebben altijd een rijk complex aroma. In dit bier herkennen we in de zurige toets kriekjes en geuze.

In de smaak is karamel een constante. De aanzet is wat zurig, maar dat ebt snel weg en maakt plaats voor zoetheid van karamel, mout en hout.

De afdronk is zeer kort. Pas nu komt een beetje bitterheid naar voor van de hop. In de nasmaak ook duidelijk kandij.

Dit bier van 5% alc wordt in opdracht van John Martins gebrouwen bij brouwerij Timmermans te Itterbeek. De oorsprong van bieren van gemengde gisting is echter te zoeken in het zuiden van Oost-en West-Vlaanderen. Deze donkere bieren zijn een versnijding van ouder bier dat gerijpt is in oude eiken foeders (zurig) en jong (zoet) bier.
Het is een traditionele bierstijl, die ondanks zijn toegankelijkheid en doordrinkbaarheid niet goed verkoopt en dus dreigt te verdwijnen.

De meeste bierliefhebbers zullen kiezen voor een iets zuurder bier dan deze Bourgogne de Flandres wanneer ze kiezen voor een biertje van gemengde gisting. Ook al omdat dit bier kunstmatig gekleurd is en bewaarmiddelen bevat.
Toch is dit een perfect “instapbiertje”. Een biertje om mensen die anders weinig of geen bier drinken eens te laten kennismaken met een aparte stijl

75cl-flessen op kurk hebben meestal iets feestelijk. Deze 75cl-fles van het Belgische type met kurk is echter vrij sober. Het etiket is mat rood met witte letters en is niet echt opvallend in het winkelrek.

Het bier is donker blond tot amberkleurig en heeft een mooie witte schuimkraag. Door het grotere volume en de hergisting is het eerste uitgegoten glas helderder dan het laatste dat al wat meer gist bevat.

In de geur vallen citrus en frisse kruiden zoals koriander op. Ook de gist geeft een specifiek aroma af.

De smaak zet zacht zoetig aan en geeft een evenwichtige bitterheid prijs. Ondanks de lichte fruitigheid en kruidigheid uit het aroma die ook in de smaak terugkeren blijft dit bier ietwat neutraal. Ook de zacht bittere afdronk had iets langer gemogen.

Dit biertje van 6,5° alc is een allemansvriend en een doordrinker. Misschien eerder te degusteren, fris geschonken op een zonnig terras, dan in januari.

Het bier werd gebrouwen naar aanleiding van het Canvas-programma “Tournée Générale”. Het recept werd op punt gezet door de brouwer van Achouffe en het bier werd gebrouwen in de ketels van Duvel-Moortgat. Verschillende brouwers hadden echter hun invloed op het ontstaan van dit bier: Struisse brouwers, verhuisbrouwerij, Pierre Celis,…