Donker bruin bier met rode schijn en een dikke sterke schuimkraag die een roze schijn heeft. Het bier ziet eruit als een fruitbier.  

In de geur duidelijk amarenakers en amandel. Verder ook Cherry Coke en rood snoepgoed.  

De smaak zet zoet aan, maar tegen de verwachting in overheerst het zoete niet. De smaak van kersen is op de voorgrond, maar valt dan weg. Dit is geen kriek op basis van lambiek. Het lichte zuurtje komt van fruit.  

Fijne afdronk, nog steeds fruitig en zeer licht bitter. Voelt niet als een zwaar bier.  

Een toegankelijk braaf bier. Heel mooi in evenwicht. De bierliefhebber kan dit appreciëren, maar het kan ook als opstapje dienen voor mensen die altijd het zoete kriekbier opzoeken om eens iets anders te proberen.  

De meningen zijn enkel wat verdeeld over het feit als dit als een frisse dorstlesser kan beschreven worden. Het aroma blijft bij elke dronk hangen en de afdronk wordt door sommigen toch als wat plakkerig omschreven. Anderen zien dit op een zonnig terrasje wel tot zijn recht komen.  

Ename Rouge (6% alc)

Donker bruin bier met rode schijn en beige schuimkraag.
Matige tot stevige schuimkraag, veel gistbodem 
Zoet aroma van gedroogde pruimen en wat cuberdons, Ietwat houtig aroma. 
 
Zet zoet aan, siroopachtig. Het zoete ebt snel weg en een metalische toets steekt de kop op. 
Daarna volgt de alcoholboost en valt het bier eigenlijk weg.
Wat overblijft is een zeer licht hopbitterheid. 
 
Een kerstbiertje of een quadrupel. 
 
Kwalitatief bier waarbij de brouwer gezocht heeft naar zoete smaken en er toch in geslaagd is het bier niet plakkerig te maken. Er ontbreekt wel wat complexiteit of een extraatje. 
 
Resultaat: 3,5 hopbellen 
N’ice Chouffe brouwerij Achouffe, 10 % alc  

Uitzicht: 
Rood, een beetje pink lady.  Ziet er heel aantrekkelijk uit.  Onze glazen passen heel mooi bij het kleur van het bier. Het kleur blijft fascineren.  Gesluierd. Vrij stevige parel.  

Mooie schuimkraag, beetje zoals eiwit, leuk om uit te gieten. Schuim is ook een tikje roze.  

Aroma:
Duidelijk fruit, alle soorten fruit.  Kersensnoep. Grenadine.  Hele rijpe frambozen.  

Smaak:
Tangoachtig.  Bier met een beetje te veel grenadine.  Plakkerig.  Beetje te zoet. Niet mierzoet, maar toch.  

Wel correct fruitbier.  

Afdronk:
Toch een beetje een bittere afdronk.  Een beetje metallisch.  

Etiket:
Aantrekkelijk etiket, stripreeks-etiket. 

Conclusie:
Geen grote sprong naar martini- bellini. Misschien ideaal voor de jeugd?  

Zeer licht blond troebel bier met een dikke schuimkraag die heel stevig blijft staan.

In het aroma wat gekookte kool, komend uit het kookproces bij het brouwen. Naarmate het bier langer staat komen de aangename aroma’s meer naar boven en verzwakt de ervaring van de gekookte kool gelukkig. Nu komen subtiele en aangename aroma’s naar de voorgrond: peper en
wat kruiden van witbier gecombineerd met vanille.

Lekker volmondige aanzet. We merken een lichte pareling die heel goed in dit bier past en de volmondigheid ten goede komt. Dehoofdsmaak is vrij zoetig met een hopbitterheid die het bier mooi in evenwicht brengt.

In de afdronk komt de hopbitterheid dan weer mooi naar voor en blijft lang hangen. Daardoor trekt het droog weg en hebben we zin in de
volgende slok.

Het proefpanel schat dit als een bier van 7,5 à 8 % alc. Maar met 6,5% worden verrast. Voor een bier van 6,5% alc is dit lekker volmondig en
heeft het bier zeker genoeg karakter om zich te onderscheiden van de zee aan bieren van 6 à 6,5% alc die de biermarkt overspoelen.

Mooi verpakt in een wikkel. Wij bestelden dit bier online omdat het in onze eigen regio wat minder te verkrijgen is.

Oranje–blond bier met een vrij sterke witte schuimkraag. Het bier is lichtjes troebel, wellicht een koudetroebel want even later klaart het bier uit.

In de geur ontdekken we wilde gist en lambiek. Later in de smaakervaring ruiken we meer aroma’s die ons granig overkomen.

Het bier zet droog aan, maar onmiddellijk volgt het zure van een echte oude geuze. Het zuur is duidelijk een citroenzuurtje dat het bier zijn typische karakter geeft. Het hopbitter komt opzetten in de afdronk.
Het proefpanel ervaart dit als een echte authentieke oude geuze. Verfrissend, verfijnd, zurig en zeer dorstlessend (het was één van de warme septemberavonden), maar wel voor een publiek van
liefhebbers. In vergelijking met sommige andere oude geuzen is deze wel toegankelijker dan de meeste.
Een goed instapbier voor wie het eens wil proberen.

Ons proefpannel is zeer beslagen in het proeven van bieren,
maar we moeten eerlijk toegeven dat Oude Geuze buiten ons
gebruikelijk proefdomein ligt. Ook met het smaakwiel krijgen we
hier niet meer smaakbeschrijvingen uit. De meningen binnen
ons proefpanel zijn dan ook erg verscheiden, maar dat heeft
meer met persoonlijke smaken te maken dan met de kwaliteit
van het bier.

We zijn unaniem dat dit een kwaliteitsbier is zowel
op vlak van presentatie als op vlak van aroma’s, want dat zijn
de punten waar het bij een Oude Geuze al eens mis loopt.

Vier hopbellen lijkt ons dan ook een correcte score.

Een klassieke Oude Geuze is een blend van verschillende lambieken van 1, 2 en 3 jaar oud. De Mariage Parfait is hierop een variant waarin aanzienlijk meer lambiek van 3 jaar oud gebruikt wordt.

Het jaartal op het halsetiket duidt het brouwjaar aan van de 3 jaar oude lambiek. In ons geval was dat 2019.

Donker bruin bier met donker beige, zelfs lichtbruine schuimkraag.
Het uitgieten van dit bier vergt enige voorkennis.

Dit is een bier zoals ons Huntersbier dat veel mouten bevat en vrij weinig pareling heeft. Daardoor vervalt de schuimkraag vrij snel als het bier op de klassieke manier met het glas schuin uitgegoten wordt. Wie dit bier rustig uitgiet in een staand glas krijgt een dikke sterke schuimkraag. Het donkere schuim wijst op het gebruik van donkere mouten in het bier.

We ruiken een zeer weelderig aroma met mokka, rum, melkchocolade, rozijnen, rode wijn, dit alles gedragen door een ferme alcoholboost.
De smaak laat even op zich wachten en “ontploft” dan bijna in de mond
in een veelheid van smaken. Vooral de koffie komt sterk naar voor met
een zeer aangename gebrande mokka. Maar ook de chocolade komt
terug en een zoete smaak die het bier in evenwicht houdt. Het zoet kunnen we moeilijk definiëren. Wat zoethout misschien?

De alcoholboost komt terug in de smaak en trekt naar de neus. Later in de smaakbeleving onderscheidt dit bier zich door zijn houtlagering. Het
proefpanel had eerder rode wijn in gedachten, maar de lagering blijkt te
zijn gebeurd op whiskyvat.

In de afdronk komt het gebrande van de mout terug en blijven ook de
aroma’s hangen.
Een bier dat op een winterse avond zou passen, maar nu het zomer is
perfect als degustief kan dienen als vervanging van een pousse-café.

Deze Russian Imperial Stout is gelagerd op whisky en verdient van ons
minstens 4 hopbellen. Zeker omdat de prijs van 9 Euro per fles van 75cl
dik meevalt voor een dergelijk kwaliteitsvol bier. 10,5% is natuurlijk wel een klepper.

Ook de lay-out van de fles verdient een vermelding. Geen sleeve of papieren etiket, maar rechtstreekse druk op de fles.

We krijgen een vrij helder roodbruin bier in het glas met zelfs een beetje een paarse schijn van cuberdons.
De schuimkraag is niet echt dik en wordt al snel een drijvend maanlandschapje. We zien een gemiddelde pareling.

In het aroma komen appel/perenstroop naar voor en gedroogde vruchten. Daarnaast ook karamelmout en het droparoma van kalissestok.

Na een wat waterige aanzet waarin de appel/perenstroop weer naar voor komt valt de smaak eigenlijk compleet weg. Dit bier mankeert body en komt daardoor flets over. De smaak evolueert nog weinig.
De lichte hopbitterheid compenseert het zoete van de stroop niet echt. De hopbitterheid vloeit ook niet uit. De afdronk is dan ook zeer kort.

Het proefpanel vermoedt een een zeer licht alcoholisch
bier en dat is het ook. Het valt bij het proeverpannel
helaas niet in de smaak.
Ondanks dat er geen brouwfouten zijn vinden we de presentatie van de
schuimkraag ondermaats en de smaak ook.
Het meest interessante aan dit bier is het aroma.
Het strandt op anderhalve hopbel.

Bij bekendmaking van het bier vallen we niet achterover
dat dit een alcoholvrij bier betreft.
Wou onze voorzitster ons eens testen?? 😉
Ondanks het feit dat dit van een trappistenbrouwerij komt is er nog heel wat werk aan de winkel.

Donker bruin tot zwart bier met een schuimkraag die gebroken wit is. Bij het uitgieten valt ons al op dat er geen carbonatie (bruis) op het bier zit. Het schuim valt dan ook tegen. Dikke bellen die wel blijven staan, maar niet echt een dichte schuimkraag vormen.

Zeer complex aroma dat door proefpannel zeer geapprecieerd wordt. Hout, vineus, donker fruit, bosbessen, vanille en iets zurig dat aan oud bruin doet denken. Dit bier is duidelijk op wijnvaten gerijpt waarvan wij zeker fan zijn. Alcohol slaat ook in de neus, dat kan ook niet anders met 12% alc.

Bij het proeven worden we opnieuw geconfronteerd met het feit dat er
op dit bier totaal geen pareling zit. Wat overeenstemt met de wegvallende schuimkraag. Een fel zure smaak overheerst het platte
bier. Dit proeft naar azijnsteek, wellicht vanwege een infectie. Het zuur
verbergt de smaak die wellicht wel complex kan zijn, maar nu totaal
overheerst wordt.

In de afdronk blijft vooral het zuur hangen. Dit is een bier met ernstige brouwfouten. Het proefpannel oppert “Alvinne”? Het is helaas niet de eerste keer dat we dergelijke bieren op de kop tikken.

Op het internet circuleren heel van de Westvlaamse brouwers met brouwfouten. En jawel, het blijkt wat foto’s van het platte bier.
van Alvinne te zijn. Veertien Euro voor een fles van 75cl is dan ook nog eens niet goedkoop. De smaakaanduiding op het etiket klopt volgens ons ook helemaal niet. 4 sterren zoet tegenover 1 ster zuur, dat had beter omgekeerd gekund.

Mooie vormgeving van het etiket, maar één hopbel zal toch volstaan voor dit bier.