Onlangs werden we gevraagd in café ’t Kruisken in Adegem om er een wel heel speciaal biertje te gaan degusteren. Liefmans Gouden Band van verschillende jaargangen.

Dit bier wordt verkocht in mooie 37,5cl champagneflessen met een kurk en een papieren wikkel die kan verschillen naar gelang de jaargang. Om zeker te zijn van welk jaar je biertje is kijk je op de zijkant van de kurk.

Ons eerste geproefde biertje was er eentje van 2006. 
Het bier kleurt donker bruin in het glas met een rode schijn indien je het tegen het licht houdt. Het bier is hergist op de fles, maar door de donkere kleur kun je de helderheid moeilijk bepalen. Het bier wordt bekroond met een mooie beige schuimkraag.
In de geur vooral fruit en een tikje zurigheid. Een frisse geur vooral, dit belooft een verfrissend biertje te worden.
De smaak van dit bier deed ons onmiddellijk denken aan een “oud bruin” bier (zoals je ook Petrus, Duchesse de bourgonge en vele andere hebt). Fris zurig, een beetje zoet en een zachte bitterheid die op de achtergrond aanwezig is. Lekker en verfrissend, maar misschien een beetje verraderlijk want 8°alc, wat bij de meeste van deze bruintjes aanzienlijk minder is. 
De nasmaak is vrij kort en beklemtoont vooral de zachte zurigheid. Wie graag iets verfrissend drinkt maar een Rodenbach bijvoorbeeld te zuur vindt zal zeker van dit biertje houden.

Ons tweede biertje was er eentje van 2004. Het uitzicht van het bier blijft van zelfsprekend hetzelfde. In de geur namen we reeds een eerste verandering waar. De fruitige zurigheid was geweken voor een wat vollere geur met nog steeds een fruitige toets.
De smaak was verrassend veel geëvolueerd (of zou men een ander recept gebruiken?). De zurigheid uit dit biertje is bijna volledig verdwenen wat de volheid en de hopbitterheid naar voor brengt. Dit neigt zelf een beetje naar een abdijbier.

Ons derde biertje was een unicum! Een Liefmans Gouden Band jaargang 1987. Met enige argwaan openden we de fles. Het feit dat er al druk op de fles zat stelde ons reeds gerust. Bij het uitgieten zien we dat de gistbodem op de zijkant van de fles blijft hangen. We krijgen een mooi donker bruin schuimend biertje in het glas. De schuimkraag is licht bruin en de geur stijgt al naar onze neus. Een geur die een zekere zurigheid bevat, maar niet de gevreesde azijn-zurigheid. Wel een zachte volle geur.

Het proeven van dit bier was een ware sensatie. Een ongelooflijke opeenvolging van smaken. Eerst groene appel, dan rozijnen, hout – eik en noten met een zachte bitterheid die lang blijft hangen. In het geheel is de zurige frisheid nooit veraf. ONGELOOFLIJK!