In tegenstelling tot de vorige jaren hebben wij deze keer ’s avonds de eurobierbeurs bezocht. Rond 20.00 uur waren wij aanwezig. Na een vlugge rondgang en na enkele gemeentegenoten te hebben begroet, zijn we dan begonnen aan de taak waarvoor we gekomen waren, met name bier proeven. Wij geven U hierbij, zonder pretentieus te willen overkomen, onze bescheiden bevindingen, in de wetenschap dat over smaken eigenlijk niet te discussiëren valt.

We zijn gestart met Witkap, een bier dat we reeds eerder proefden op de bierbeurs te Zwevegem en dat we toen ten zeerste konden waarderen. Zowel de triple als de stimulo vinden bij ons een grote weerklank. Onder begeleiding van een jazzy orkest en op het zonovergoten Emiel Braunplein is een dergelijk sprankelend bier een ware streling voor de tong. Een aanrader dus !

Iets minder gesmaakt bleek het bier bij onze volgende halte : Malheur. Wij moeten er wel onmiddellijk bij vermelden dat wij ons hebben beperkt tot de Malheur met 6 vol% alc, vermits wij nog enkele biertjes wilden proeven. Een ‘Malheur 12’ zou hier wel eens een stokje kunnen voor steken. De Malheur 6 is een lekker bier, maar kwam ons iets te ‘droog in de mond’ voor. Wel gesmaakt werd het bordje paté dat we er bij bestelden. Zeer lekker en passend in het gebeuren.

Wanneer de avond valt, wordt het misschien wel tijd voor een Palm Royale. Dit bier hadden wij tot op heden nog niet geproefd. Misschien niet het ambachtelijkste bier, maar wel lekker. Zelfs de penningmeester, een gerenomeerd Palm-drinker, kende dit bier een hoge score toe.
Iets minder tijdens onze rustige Palm Royale-degustatie was de schertsvertoning van het radiostation Be One, die de plaats van het jazzy orkest op het podium had overgenomen. Blijkbaar werden enkele gsm-spelletjes gespeeld en een paar onvolledige nummertjes gedraaid. Totaal ongepast bij een bierdegustatie. De presentator, die weliswaar zijn best deed, kon dan ook op weinig aandacht van het publiek rekenen. Als het aan ons ligt mag deze activiteit volgend jaar geschrapt worden.

Even uit de gezellige drukte een hamburgertje eten, een plasje aan 40 eurocent wagen en we kunnen er opnieuw tegen. Een volgende halte bracht ons bij een tentje waar wij Barbar en La Chouffe proefden. Onze vrouwelijke collega’s hielden het bij het lichte appelbiertje Newton, die zij uitermate lekker vonden. La Chouffe vinden wij lekker maar het springt er niet uit als zijnde ‘het bier’, voor zover een dergelijk bier bestaat natuurlijk. Barbar daarentegen vinden wij eerder een flauw biertje dat wel koddig oogt door de originele glazen die eerder op bekers lijken. De verpakking doet misschien veel maar je kan van een ezel geen renpaard maken, ook al heeft hij een mooie stal.

Ondertussen is het jazzy orkest terug op het podium (gelukkig maar) en nu is het hek echt van de dam. Prachtige muziek (bigband, Jerry Lee Lewis …) en dansende mensen (neem van ons aan dat zij werkelijk heel goed konden dansen) in een feeëriek decor van de Gentse binnenstad, gedomineerd door het statige belfort brengen de sfeer er nu goed in. Onze vrouwelijke metgezellen, die van nature iets leniger zijn, kunnen het dan ook niet laten om ook eens de beentjes te strekken. Ondertussen doen wij ons te goed aan een lekkere ‘Straffe Hendrik’. Een fijn bier dat soepel binnen gaat en een frisse smaak biedt. Het smaakt absoluut naar meer, maar onbekende horizonten lonken.

Op onze zelfde locatie drinken wij Abdis, het nieuwe bier van brouwerij Liefmans. Onze smaakpapillen hebben ondertussen al heel wat gewaarwordingen achter de rug, maar de Abdis kunnen wij zeker waarderen. Met een stevige Abdis in de hand willen wij trouwens ook nog eens onze bewondering uitdrukken voor de enthousiaste drumster van het orkest op het podium. Wat een combinatie : drummende vrouwen, Jerry Lee Lewis en lekker bier, wat wil een mens nog meer.

Onder het motto ‘safe the best for last’ sluiten wij onze avond af met een bier waar wij vol bewondering voor zijn. Een geprekje met de brouwer, overigens een streekgenoot en dan over tot het nuttigen van Troubadour. Zowel de blonde als de donkere (Obscura) worden door ons zeer gesmaakt. Lekker. Dit is topklasse. Wij drinken er bijwijlen zelfs twee van.

Ondertussen is het nachtelijk uur reeds ver gevorderd en wordt het stilaan tijd om onze sponde op te zoeken. Onze bobettes brengen ons veilig thuis, napratend over een prachtige avond, vol bier, dans en muziek. Schitterend !

Jerry won’t do you no harm !

Bij leven en welzijn, 
Zeker tot volgend jaar !

Ambibrew Vzw