Kasteel Hoppy (brij. Van Honsebrouck, Ingelmunster) en Kwaremont, brij. Bavik, Bavikhove

Kasteel Hoppy (brij. Van Honsebrouck, Ingelmunster)

Dé biertrend van de zomer 2013 was ongetwijfeld de “Tripel Hop”.
Wat nu juist de definitie is van een Tripel Hop blijft wat onduidelijk, maar in de meeste gevallen is het een bier met minstens drie hopsoorten waarbij de techniek van dry-hopping werd toegepast voor een extra hoppige toets.

Brouwerij Van Honsebrouck kon niet achterblijven en bracht de Kasteel Hoppy uit.

Blond helder bier met een bescheiden schuimkraag.
De pareling is onvoldoende om de schuimkraag te ondersteunen, dus die vervalt snel.

Het aroma is eerder moutig dan hoppig.
Mout en wat fruitigheid slaan in de neus samen met een scheut alcohol (ondanks het beperkte alcoholvolume van 6,5%).

De smaak is niet bepaald uitgesproken.
Het enige dat dit bier overeind houdt is de hoppige bitterheid die de smaakervaring bepaalt.
Die bitterheid is stevig gedoseerd, maar het ontbreekt aan andere hoparoma’s.
De smaak wordt als pilsachtig ervaren.

Niet echt een complex of zelfs evenwichtig bier.
Ook in de nasmaak blijft hopbitter de rode draad.
Een “instapbier” voor de pilsdrinker die ook eens iets anders wil proberen.
Dit bier kan de concurrentie niet aan met andere bieren in het hoppige segment.

We hadden geluk want er was deze maand nog een tweede biertje van de maand voorzien…

Kwaremont (brij. Bavik, Bavikhove)

 

In het zomerzonnetje mag het al eens wat meer zijn.
Daarom in juli 2 biertjes van de maand.
Kwaremont kwam in 2010 in het voorjaar (de Ronde van Vlaanderen) op de markt en is dus nog een recent biertje.

6,6 % alc is aangenaam doordrinkbaar en zo oogt het bier ook.
Goud-koperkleurig en helder met een stevige witte fijne schuimkraag.

Het aroma val het proefpanel in de smaak omwille van zijn complexiteit en zijn frisheid.
We onderscheiden een zekere zurigheid, maar geen zuur zoals een geuze.
Eerder appeltjes in de schil of vers geperst druivensap.
Maar er is ook een zekere rokerigheid aanwezig en ook bloemen en boter worden gesmaakt.

De smaak zet zoetig aan.
Dit wordt beschreven als een “antieke” smaak.
De bloemen (viooltjes) en de boter uit het aroma komen terug.
De bitterheid blijft steeds op de achtergrond, maar er komt wel honingzoet opzetten.
De nasmaak is vrij kort.
De smaakervaring van dit bier kalft een beetje af.

Aantrekkelijk uitzicht en een fijn aroma, maar een eerder eenzijdig zoete smaak en nauwelijks afdronk.
Daarom strandt dit bier op 3 hopbellen.

Maar het moet gezegd, dit bier is toegankelijk en scoort zowel op een zomers terras als binnen bij de haard.

Eerlijk… zowel de naam, de vormgeving van het etiket als de weinige info op het etiket geven de indruk dat het gaat om een toeristisch etiketbier.
Daar moet misschien aan gewerkt worden…