Het proeven en bespreken van de bieren gebeurt door Ambibrew altijd “blind” wat niet betekent dat het proefpanel het bier niet kan zien, maar wel dat de leden niet weten welk bier ze voorgeschoteld krijgen. Dit keer was het tijd voor een grote klassieker: Westmalle Tripel.

Het koper-blonde bier is vrij helder, al is duidelijk zichtbaar dat dit bier niet gefilterd is. De pareling ondersteunt een stevige sneeuwwitte dichte schuimkraag die aan de wand van het glas blijft kleven.

In het aroma komen mout en citrus licht naar voor. Toch werd het aroma eerder als neutraal ervaren.

De smaak zet zacht zoetig aan. De stevige pareling blijft ook in de mond goed voelbaar. De smaak evolueert naar sinaas-bitter en hopbitter en blijft lang hangen. We worden ook een zekere kruidigheid gewaar die de smaakervaring doorkruist.

Deze jonge Westmalle tripel werd zonder de gist geproeft op ongeveer 10°C.
Bij wijze van proef voegden we de gist even later toe aan het bier. Een wereld van verschil!

Uiteraard was het bier nu troebel. Maar de aroma’s waren veel rijker en complexer. Citrus, banaan, hop en mout strijden om de eerste plaats en ook in de smaak verandert opmerkelijk veel. Het bier is veel zachter en complexer. Het bier wordt veel minder eenzijdig bitter, maar “opent” zich als het ware en voelt veel zachter aan in de mond.
In de afdronk valt op hoe ook het moutzoet nu veel beter blijft hangen naast de hopbitterheid.

Dit bier heeft 9,5% alc. Van een bier met een dergelijk