Gesluierd blond bier met een witte schuimkraag die vrij snel vervalt. De schuimkraag blijft dan verder als een laagje op het bier. Licht wandklevend schuim.

Het aroma is maar matig aanwezig. We ruiken snoepjes van abrikozen en een beetje vers geschrootte mout. Maar we ruiken ook een beetje metaal.

De smaak zet een klein beetje zurig aan. Maar dan valt de zurigheid helemaal weg, samen met de smaakbeleving helaas. De smaakbeleving is heel waterig, zelfs voor een vrij licht bier van 5,6% alc. Een pilsje is smaakvoller dan dit bier. Sommigen menen zelfs dat het kan geïnfecteerd zijn.

Ook aan afdronk mankeert het. Wanneer we dan vernemen dat dit bier met de naam Houblonde (een samentrekking van Houblon – hop en blonde) vinden we dit zeer misleidend. Hop? Bijna niet gemerkt. De smaakbeschrijving op de website en het etiket is nochtans veelbelovend. Koekjes, karamel, een bloemige smaakidentiteit (wat??), allemaal niets van gemerkt.

Dat dit het eerste bier is met “gedynamiseerd water”, eigenlijk water dat men probeert te ontkalken met elektromagnetische straling doet ons niet van mening veranderen dat dit bier slechts 1,5 hopbellen verdient en daarmee bij ons niet meer op het schap of in de koelkast zal te vinden zijn. Ook bij Brunehaut, een brouwerij die zich toespitst op ecologische en biobieren kunnen ze toch niet echt fier zijn op dit resultaat.