De trappistenbrouwerij van Rochefort heeft een decennialange traditie in donkere bieren. Zowel de 6, de 8 als de 10 zijn licht tot donker bruin en worden gebrouwen met dezelfde gist.Breken met die traditie is dus zeker een risico, zeker voor een brouwerij die zo hoog aangeschreven staat.

Troebel stroblond bier met een dikke witte schuimkraag die ondanks haar grove structuur mooi blijft staan. Door het troebel kunnen we moeilijk zien of er veel CO2-verzadiging is of niet.

In de geur een pittig aroma van citroengeste en perzik. We ruiken ook al een alcoholboost. De aroma’s zijn subtiel, zeker geen IPA.

Het bier zet in elk geval volmondig aan. Zoet en bitter zijn goed in evenwicht en het fruitige van het bier komt ook terug in de smaak. Er treedt ook een zekere ziltigheid op die doet denken aan gekookte groenten. Wanneer de aroma’s naar de achtergrond treden komt de hopbitterheid naar voor. Die hopbitterheid vloeit lang uit in de afdronk. Het ziltige verdringt enigszins de frisheid van de bierbeleving.

Is dit een bier voor een winteravond of eerder voor een terras? We staan wat in twijfel. Het bier past zeker in de stijl die de brouwer voorop stelt, een tripel van 8 % alc. We stranden op 3,5 hopbellen omdat we wat worstelen met het zilte. We dronken dit bier toen het juist op de markt was, dus wellicht evolueert dit bier nog in positieve zin.