ZATERDAG 1 SEPTEMBER

We kunnen niet wachten om te vertrekken.
Tom en ik worden opgehaald door Dirk en Evelien.
En Rob en Ruth : zij konden niet wachten… en zijn dus al vertrokken.

Chauffeur Dirk rijdt met zijn ogen dicht naar Mechelen aangezien hij de stad kent uit zijn verleden.
Makkelijk voor ons want zo komen we, perfect rond apero-time aan in Mechelen.
Even kijken om te parkeren want we willen onze auto graag in de buurt van ons hotel ‘Het Anker’.
De balie van het hotel blijkt ook de inschrijvingsbalie voor de rondleiding in de brouwerij te zijn.
Handig dus…

Maar eerst zoals gezegd aperitieftijd gevolgd door een lekkere maaltijd.

Voor elk wat wils en dat blijkt, want al gauw zit het restaurant vol.
Je kan er lekker eten, je ziet er alle leeftijden, kortom best gezellig.

Na deze geslaagde start maken we ons op om aan te sluiten bij een groep voor de rondleiding.
We wippen nog snel mee met ‘de Ward’ = de gids die ons anderhalf uur zal entertainen.
We zijn een kritisch publiek want met een echte gids in ons midden zal Ward toch zijn best moeten doen.

We moeten toegeven dat het een zeer leuke, gevarieerde en zelfs bij momenten grappige rondleiding was.
De gids toonde zelfs interesse in zijn publiek, misschien wel dè troef om het gidsen uitdagend te houden.
Ik denk dat we alle het alle zes eens zijn als ik zeg dat het een zeer aangename ervaring was.

De brouwerij heeft zoals vele andere een rijke familiegeschiedenis en door mee te evolueren doorheen de tijd is de brouwerij en het hotel zeker een bezoek waardig!

De proeverij was evenzeer geslaagd: de Gouden Carolus tripel en de Gouden Carolus Classic mogen er zijn.

Smaken verschillen maar het bier is van hoge kwaliteit en daar zijn de Mechelaars terecht fier op.

Na de rondleiding blijken onze kamers klaar en nemen we nieuwsgierig een kijkje of de kamer geluidsdicht is.
Geen slechte gedachten hé : voor het snurken uiteraard want wat doet een mens na een dag bier drinken gewoonlijk?

Om de namiddag mooi af te ronden trekken we ’t staad’ in.
Het weer zit mee, de terrassen nodigen uit.
Op de markt is een optreden aan de gang van een muziekharmonie; overal staan en zitten mensen, wat maakt dat het ook daar gezellig toeven is.
We zoeken het terras van de Irish Pub op om, geloof het of niet, een biertje te drinken.
Het hoeft niet altijd Belgisch bier te zijn; zo’n Guiness: dat smaakt altijd!

Daar bier de maag doet openen, zoeken we stilaan de tapasbar op waar we reserveerden voor het avondmaal.
Een dikke pluim voor Dirk en Evelien, de inrichters van ons weekendje want het restaurant blijkt een toppertje.
Ieder kan zo zijn eigen favoriete tapas bestellen en zo leren we nog eens iets anders proeven.
De dames drinken wijn en ook al zijn we een biervereniging, een kwaliteitsvolle wijn kan ook gesmaakt worden.
Geef nu toe, het kader, de setting, het gezelschap maken de maaltijd nog meer compleet.
En lag het nu aan de pittige kruiden van de tapas, het bier, de wijn of de grappige inleiding door ‘de Ward’?
We hebben die avond tranen gelachen en de zotste sketchkes bedacht.
Zo werden dus waarschijnlijk programma’s zoals Willy’s en Marrietten gemaakt…

En de dag is nog lang niet voorbij; het is nog te vroeg om onze sponde op te zoeken.
We zakken af naar een bruine kroeg, met een jonge kerel als uitbater.
Hij blijkt wat last te hebben van jeuk (kan ook een tic geweest zijn, je staat tenslotte niet alle dagen met de mannen/vrouwen van Ambibrew aan uwe toog).
Maar hij verkoopt ook bier en zelfs Baileys ?!

Ook daar bleken we een goed decor te hebben voor het verder bedenken van onze sketches.
We lieten onze voorzitter na lang smeken terug vrij uit zijn glazen rookkamer om braaf zijn laatste biertje op te drinken.
Of was het nu het voorlaatste ;)???

En dan was het toch tijd om te gaan. ‘Tomorrow is another day’!

ZONDAG 2 SEPTEMBER

Om 9u blijkt het tijd te zijn om te ontbijten.
We kijken ernaar uit om de gezellige gelagzaal opnieuw te betreden. Ook nu weer voor elk wat wils en de eieren met spek werden gesmaakt.
Een lege maag stelt blijkbaar toch wel wat eisen…

Vandaag zullen Dirk en Evelien laten zien dat ook zij kunnen gidsen. Ze nemen ons mee op een stadwandeling door Mechelen.
Het weer was uiteraard opnieuw een meevaller, maar los daarvan is Mechelen echt wel een stad die veel te bieden heeft.
Veel kerken (dat had ‘de Ward’ ons al verteld), veel mooie gebouwen, parken,… en het is er bovenal zeer proper! J
e kan er ook een heel stuk wandelen naast de Dijle op een aangelegde steiger.

Top of the list van bezienswaardigheden : de Sint Romboutskathedraal.
Er was op het moment van ons bezoek een wijding aan de gang van een priester tot hulpbisschop .

Je kan de toren die 97 meter hoog is beklimmen via een trap van 538 treden.
Je komt zo verschillende verdiepingen tegen waaronder ook deze met de oude en de nieuwe beiaard.
Slecht voor het gehoor, maar daarvoor mag je het zeker niet laten. Wanneer je verder de top bereikt, heb je zicht op de skyline van Mechelen.
Je kan in alle richtingen kilometers ver kijken.
Door het heldere weer zagen we onder andere het atomium in Brussel en de OLV Kathedraal in Antwerpen.

Opnieuw tijd voor een drankje, maar vooral ook een hapje.
Daarom zochten we opnieuw een terrasje op waar er ook iets te eten was.
Wel een lange wachttijd (of lag het aan het feit dat we honger hadden?) en het was wat ‘bio’, maar dat kon misschien geen kwaad na de ‘gastronomische hoogdag’ de dag ervoor?

Stilaan naderen we het einde van onze wandeling.
Op een gezellig pleintje waar we, raar maar waar met al dat volk, toch nog een tafeltje voor zes kunnen bemachtigen, drinken de mannen hun afsluitend biertje.
Er kan worden besloten dat het een geslaagde tweedaagse was en het zeker geen bierbeurs hoeft te zijn… dus op naar de volgende.

Rob en Ruth, de verwachtingen liggen hoog!

En wie beweert dat Mechelen niet de moeite is,
– Is er ofwel niet echt geweest
– Heeft met zijn ogen dicht gelopen
– Is niet door de juiste gidsen begeleid
– Of…heeft niet het geluk in het bestuur van Ambibrew te zijn ☺!