Voor de tweede maal in twee jaar waren wij op zondag 27 april aanwezig op de ambachtenmarkt te Middelburg.

Zoals vorig jaar beloofde het alweer een prachtige dag te worden, al stond er dan wel een beetje meer wind waardoor wij onze tentjes toch goed moesten verankeren.
In ieder geval, het Bladelincomité had weer voor alle benodigdheden gezorgd en ondanks het feit dat wij niet te veel hadden geslapen (Ambibrewuitje gehad de vorige dag…) konden wij toch weer tijdig van start gaan met onze jaarlijkse outdoor-brouwing.

Dat zo’n brouwing trager gaat dan indoor spreekt voor zich, maar met de wind die er stond dienden wij toch met alle middelen de vlam onder de ketel te houden. 
Aan onze toeschouwers zal het zeker niet gelegen hebben. Velen toonden grote interesse en ook onze mede-standhouders kwamen al eens een biertje van eigen makelij proeven. 
Als eigen ambachtelijk gebrouwen biertje hadden wij dit jaar als proevertje ons ‘Aube-bier’ mee en dit werd door het publiek blijkbaar algemeen goed bevonden.
In de namiddag liep het pas echt goed vol op de ambachtenmarkt, wat onze beperkte voorraad Aube-bier dan ook aanzienlijk deed slinken en uiteindelijk tot nul wist te herleiden.

Bijna gelijktijdig was ons nieuwe bier gebrouwen en konden de gistingstonnen worden gevuld. 
Dit bier, waarvoor wij nog geen naam hebben maar dewelke spoedig bekend zal worden gemaakt, zal zeker op één van onze volgende activiteiten kunnen worden geproefd. 

Hierna bezochten wij nog eens onze collega-brouwer van Brouwerij De Ryck waar wij nog een heerlijke Arend Triple en Dubbel door onze dorstige kelen spoelden om daarna naar huis te vertrekken.

Een heel aangename en toffe dag !! Tot volgend jaar !!

HET moment waar we bij Ambibrew altijd naar uitkijken is het jaarlijkse uitje met het bestuur en de echtgenotes.

Dit jaar waren de weergoden ons uitermate goed gezind met een temperatuurtje dat de 25°C toch wel heel dicht benaderde, geen wolkje aan de hemel en een licht briesje dat ons een beetje verkoeling bezorgde.

Alvorens onze trip aan te vatten werd er eerst nog een kleine vergadering ingelast om de stand van zaken ivm de lopende items te bespreken en ook in het kort eens te overlopen wat ‘s anderendaags (ambachtenmarkt in Middelburg) nog in orde moest gebracht worden.

Na de vergadering en in afwachting van onze echtgenotes werd het biertje van de maand nog geproefd en geëvalueerd en placeerden we ons buiten in het zonnetje. We ontkurkten voor de allereerste maal één van onze nieuwe Meibock biertjes, namen er een goede slok van en waren unaniem van oordeel dat dit een uiterst geslaagd recept is.

In de latere namiddag vatten we onze trip aan die ons naar Gent leidde. 

Gelegenheidsgids Sylvie had het één en het ander opgezocht over de geschiedenis van stad van Keizer Karel en de Stroppendragers, leidde ons rond naar enkele bezienswaardigheden en verraste ons met interessante weetjes over allerhande geschiedkundige zaken.

Toerist zijn op nauwelijks 30km van de deur, het is een unieke ervaring. De tocht leidde ons langs het St.-Michielsplein, de Gras- en Korenlei, het Gravensteen, Prinsenhof, Augustijnenkaai naar de Groentenmarkt.

Daar begonnen we, gezien de tropische temperatuur, toch wel dorst te krijgen en bezochten we het welbekende café het “Waterhuis aan de Bierkant”. 
Een uitgebreide bierkaart viel ons meteen op en we bestelden één van de huisbieren namelijk Gandavum, een blond volmoutbier van 7,5%alc dat lichtjes troebel is, ge-dry hopt en exclusief van het vat te verkrijgen is in dit etablissement. 
Het huisbier viel zeer in de smaak en, in afwachting van het bezoek aan het restaurant, vonden we de tijd om er nog één te consumeren.
De Oude Orval van 2005 viel me persoonlijk zeer in de smaak en deze accentueerde nog rijkelijker zijn fruitige geuren en smaken dan dat we dit bij en “gewone” Orval toch al gewend zijn.

De klok naderde 8 uur en we werden verwacht in Japans restaurant “Amatsu”, gespecialiseerd in Sushi & Sashimi & Traditionele Japanse warme gerechten : Tempura, Tonkatsu en Terriyaki alwaar we een hapje gegeten hebben. Het eten met stokjes was niet voor iedereen even evident, maar lukte tocht bij iedereen zonder veel problemen.

Rond half twaalf was het dessert verorberd en werd er besloten om nog eens af te zakken naar onze contreien om daar nog een afsluiter te drinken want ’s anderendaags stond alweer een nieuwe activiteit op ons programma.

Op 14 maart waren we te gast in St-Margriete. We arriveerden iets te vroeg aan het parochiezaaltje onder de toren van het kerkje in het prachtige polderdorp en beslisten dus om nog een frisse pint te gaan drinken in het dorpscafé.

Even later konden we ons instaleren en de voordracht voor de Landelijke Gilde van St-Margriete van start laten gaan volgens het intussen gekende recept: 
– Degustatie van een biertje met uitleg over hoe te degusteren
– Voordracht over de geschiedenis van het bier
– Degustatie van een tweede biertje
– Pauze
– Degustatie van het derde bier
– Voordracht over de brouwkunst
– Degustatie van het laatste biertje.

Het aandachtige publiek proefde eerst ons eigen Jannebier uit onze splinternieuwe Ambibrew-glazen. Het Jannebier kom op heel wat meeval rekenen tijdens de voorstelling van Tom over de geschiedenis van het bier.
Het tweede bier dat we schonken was een Brugse Zot. Tijdens de pauze werd al duchtig over de twee eerste bieren gediscussieerd. Sommige mensen vonden de Brugse Zot iets te scherp, wij gaven hen de raad om eens naar brouwerij De Halve Maan te gaan in Brugge en er een ongefilterde Brugse Zot van het vat te drinken. Zalig zacht en fris…

Na de pauze serveerden we een Quintine. Alweer een bier dat op veel bijval kon rekenen met zijn complexe aroma’s en smaken en stevige hopbitterheid. Niets beter om van een Quintine te genieten dan wanneer er intussen boeiend verteld wordt over het brouwen van bier en wanneer je de ingrediënten kunt ruiken, proeven en voelen. 
Afsluiten deden we (bijna traditioneel geworden) met een Rochfort 8. Stevig en vol van smaak kan dit bier zich ook na drie andere bieren nog steeds doen gelden.

We beleefden een mooie avond in het prachtige en rustige St-Margriete en hopen dat de mensen van de Landelijke Gilde even tevreden waren van onze aanwezigheid. Jammer dat we ons fototoestel vergeten waren… Geen foto’s dus…

Op 27 februari 2008 begaven wij ons met een kleine delegatie van Ambibrew Vzw naar de brouwerij Moortgat waar de bekende ‘Duvel’ wordt gebrouwen.
Gezien wij in de voormiddag een ander bezoekje hadden afgewerkt omvatte dit bezoek slechts een halve dag.
Over die korte tijdspanne maakten wij ons een beetje zorgen, maar aan het einde van ons bezoek bleek dat dit lang genoeg was, jammer…
Alle lof over de ontvangst en de verwennerij, maar de rondleiding was eerder beperkt. Het is duidelijk dat de brouwerij Moortgat met haar mooie, in hardhout uitgewerkte, wandelpaden mikt op toerisme en misschien wel de ‘onwetende’ toerist.
De door een gids gegeven uitleg, wordt voorafgegaan door een promotiefilm en is eerder beperkt. De meeste stadia van het brouwproces kunnen slechts bewonderd worden van achter glas en dat vinden wij spijtig.
De bottelarij kan dan weer wel van dichtbij bezocht worden en zij maakt dan ook het spectaculairste onderdeel van het te bezoeken gedeelte van de brouwerij uit. Hier ervaar je werkelijk de warmte (90°) afkomstig van de wasmachine en het lawaai van de rinkelende flesjes. Dit soort ervaringen maken een bezoek aangenaam.
Ook de nieuwe gistingstorens kunnen wij bewonderen, wat ons onmiddellijk doet beseffen hoe klein wij zijn.
De eigenlijke brouwzaal, te bekijken van achter het glas, is volledig computergestuurd en laat de tijd van toen ver achter zich. Gedaan met roerende brouwers, hier doen de informatici hun werk.
Het bezoek wordt beëindigd met een tractatie door de directie in hun prachtige bar. Hier kunnen wij bieren als Duvel, Maredsous en Lachouffe proeven. Stuk voor stuk lekkere bieren.
Wij proeven ze alle drie en in deze omgeving smaken de bieren heerlijk.
Strategische markteconomie en een goed product als ‘Duvel’ hebben de brouwerij Moortgat tot een terechte wereldspeler gemaakt die ons kleine landje met een voortreffelijk bier toch maar mooi op de wereldkaart plaatst.

Al bij al een tof bezoek.
Hierbij nog een foto van de nieuwe gisttorens.

De eerste en enige openbare activiteit van Ambibrew waarop het Jannebier te proeven was geschiedde in het gezellige dorpscafé van Curd in Adegem.

Den Osschaert liep vanaf 20:00 uur rustig vol voor de streekbierenavond. Liefhebbers van bier allerhande kregen een uitgebreide bierkaart voorgeschoteld met bij elk bier een bespreking. In Den Osschaert zijn hoe dan ook al enige streekbieren te degusteren en voor de gelegenheid werd de kaart nog uitgebreid met Urthel Hop-it, Meetjeslander, Achel Dubbel, Bornem Dubbel en ons eigen Jannebier.

Voor een bespreking van het Jannebier verwijzen wij u graag naar de rubriek van onze eigen biertjes op de website.

In een gezellige sfeer werden biertjes geproefd, becommentarieerd en opnieuw geproefd. Al snel was het Jannebier uitverkocht, van de andere bieren kon er echter des te meer geproefd worden.

De verstandigen onder ons trokken op tijd naar huis. De meerderheid bleef echter plakken tot rond 01:00 uur. Wie nog langer bleef plakken (zoals ondergetekende) was er daags nadien aan voor de moeite… Een ambachtelijke kater van al die ambachtelijke biertjes was ons deel…

Een select gezelschap van Ambibrew kreeg onlangs een unieke kans: een bezoek aan de grootste mouterij van België: Boortmalt in de Antwerpse haven.

De torens en silo’s van Boortmalt doken al van ver op, kolossaal afgetekend tegen een blauwe lucht. Al bij het oprijden van het terrein raakte het gezelschap onder de indruk van de omvang.

We werden vriendelijk ontvangen en enthousiast rondgeleid door onze gids die duidelijk een grote kennis van zaken had en de nodige beroepsfierheid.

Het principe van een mouterij is vrij eenvoudig. Maar de omvang van deze mouterij deed ons wel duizelen.
Maar liefst 2 miljoen liter drinkwater pompt men elke dag tot in de top van de 52 meter hoge torens. Dit water dient om de gerst te bevochtigen die na 6 dagen mout zal geworden zijn. Een productie van 800 ton per dag. Genoeg om elke Belg iedere dag van 2 pintjes te voorzien!

Op het dak van de torens is het uitzicht ronduit schitterend. De haven en het water, met in de verte Antwerpen.
Daaronder de enorme waterreservoirs.

Op verschillende verdiepen daaronder bevinden zich honderden tonnen kiemende gerst in verschillende fasen van het proces. Roterende vloeren van 30 meter diameter, ventilatoren van 6 meter diameter. Wormwielen van 15 meter en een hoogte van 1 meter met daarop 24 motoren van keerders. Alles in deze mouterij is werkelijk buiten proportie groot. De dagelijkse 2 miljoen liter water per dag doet zich voelen in elke hoek en elke spleet. Overal is het vochtig en nat.

Na het kiemen wordt de mout naar de eest gebracht waar het in hoge temperaturen gedroogd wordt en waar de kieming wordt stop gezet. Binnen lijkt het wel een sauna, maar op het hoogtepunt van de verhitting kan geen mens er binnen gaan. De betonnen muren van 80 cm dik hebben maar liefst 3 dagen nodig om af te koelen vooraleer men er kan aan werken.

Boortmalt produceert enkel blonde mout van hoge kwaliteit en exporteert deze naar alle uithoeken van de wereld. De kans dat u reeds een biertje dronk gebrouwen met mout van Boortmalt groter is dan ook enorm groot.

Na het bezoek boden wij de aanwezigen met even veel fierheid een biertje aan van eigen makelij. Wie weet van hun eigen mout…

In het kader van de Vlaamse “Week van de smaak” organiseerde Ambibrew Vzw “de grote bierverkiezing”. De bedoeling was duidelijk: Voor eens en voor altijd het ultieme allerbeste bier ter wereld verkiezen. En dit zonder vooroordelen of zonder vooringenomenheid.

Tot 16-11-2007 kon iedereen op de website stemmen op het biertje dat hij of zij het lekkerste vond.
De top 5, van meer dan 300 stemmers, werd op 17 november blind geproefd en de top 5 werd aangevuld met een biertje van eigen makelij. Alle biertjes werden geserveerd in hetzelfde glas en de 41 aanwezigen konden kleur, geur en smaak in een aangename sfeer beoordelen.

Het ging er gezellig aan toe in het zaaltje in de Lazarusbron te Maldegem (what ’s in a name?!) Na de verwelkoming van de voorzitter kon het proeven beginnen, ten gepaste tijde onderbroken door de penningmeester die alle biertjes kort beschreef zonder het merk te noemen.

De meest wilde veronderstellingen werden bij elk biertje gedaan over het merk, wat bij het bestuur van Ambibrew natuurlijk tot groot amusement leidde.

6 biertjes later, rond middernacht was het moment van de stemming aangebroken. De sfeer zat er al goed in en velen hadden hun kaartje in de bus gestopt met daarop de merken van de bieren die ze vermoedden gedronken te hebben. Niemand had alles juist, al waren er toch enigen die er dicht bij zaten. (wellicht niet toevallig onze trouwste leden van Ambibrew…)

Al vorens over te gaan tot het meedelen van de uitslag werd er nog een prijs uitgereikt. Iedereen die gestemd had op de website maakte namelijk kans om 12 ambachtelijk gebrouwen biertjes te winnen. De winnaar was Filip De Roo die het bakje in ontvangst nam.

Dan was het zover… tromgeroffel en bazuingeschal… eerst meer dan 300 bierliefhebbers en op 17 november nog eens 41 mensen hadden beslist wat voor eens en voor altijd het beste bier ter wereld mag genoemd worden! We geven jullie hierna graag de uitslag mee:

1. Westmalle trippel. Deze klasbak van een trappist werd met ruime meerderheid gekozen. Westmalle trippel stond als 5de op de lijst en werd dus door veel mensen als 5de bier gedronken. Dat het bier er dan nog met kop en schouders boven uit steekt spreekt boekdelen.

2. Rochfort 8. Dat dit bier als laatste op de lijst stond heeft wellicht in het nadeel gespeeld. Toch werd ook dit bier nog door heel wat mensen gekozen. Over de kwaliteit valt dus niet te twisten.

3. Trippel Karmeliet (Br Bosteels). Het biertje stond ook als derde op de lijst en is de eerste niet-trappist in de ranglijst. De kruidigheid en de frisheid van dit bier hebben op veel stemmers een grote indruk nagelaten en sommigen hebben dit bier nu echt leren kennen.

4. Pieterbier (Ambibrew). Niet zonder trots zagen we ons eigen biertje naar de vierde plaats stijgen. Ons biertje stond natuurlijk niet in de verkozen top 5, vanwege het feit dat het niet in de handel te verkrijgen is. Het was echter eens een leuke test voor ons… Het bewijs dat de kleine hobbybrouwer na enkele jaren oefenen echt wel een puik bier kan ontwikkelen en kan experimenteren met smaken en aroma’s! Het bier stond als 2de op de lijst.

5. Orval. Zonder twijfel een kwaliteitsbier, maar het bier heeft een zeer uitgesproken smaak die een zekere zurigheid met bitter combineert. Vandaar allicht dat er eerder weinig op dit bier werd gestemd.

6. Duvel. Zoals bij elk lijstje is er ook een laatste plaats. Hoewel dit zeker moet gerelativeerd worden, want ten slotte is Duvel via de website op democratische wijze in de top geraakt, en stond het zelfs op de eerste plaats. Waarom deze laatste plaats dan voor een kwaliteitsbier als Duvel? Het is ons niet bekend, maar wellicht viel de smaak te licht en te afgerond uit naast de complexe bieren die hiervoor gekozen zijn.

Tot in de vroege uurtjes werd het resultaat aan de toog nog besproken…

Op een doordeweekse donderdagavond in een gezellig café in Adegem…

Cafébaas Curd zette zijn deuren wijd open voor onze vereniging toen we hem voorstelden een bescheiden streekbierenavond te organiseren op donderdagavond. De biertjes werden door ons zorgvuldig geselecteerd en ook ons eigen Pieterbier zou er exclusief te proeven zijn!

Rond half acht begon het zachtjes aan los te lopen. Een rustig muziekje op de achtergrond en steeds meer volk in het café. Volk dat er anders ook zit, mensen die ons biertje kwamen proeven, mensen met goesting in een ander biertje, mensen die eens wilden ontspannen en eens weg waren van huis.

Tot onze verbazing was ook de pers aanwezig. Hoewel deze wellicht ook te catalogeren valt onder een van de vorige rubrieken…

En, wat stond er op ons menu? Den Osschaert heeft hoe dan ook al een fijne bierkaart (3 Chimay’s, 3 Grimbergens, Hapkin, Corsendonck, …

Maar voor deze gelegenheid, en voor deze gelegenheid alleen was er ook Pieterbier, Jan Van Gent, Bornem Dubbel en La Trappe Quadrupelverkrijgbaar! Met enige trots mogen we zeggen dat ons Pieterbier, naast de La Trappe het meeste succes kenden. In die mate zelfs dat ons Pieterbier tegen halfweg de avond helemaal opgedroogd was!

Goed om weten: Op de zondag van Adegemkermis (14 oktober) plant Curd opnieuw een streekbierenavond… Wij zullen er zijn, hopelijk u ook…

Vorig jaar regende het met bakken, en dus was het nu eindelijk zo ver. Na 2 jaar wachten vertrokken wij, de bierliefhebbers van Ambibrew, naar het streekbierenfestival in Zwevegem. Een van de grootste openlucht-bierfestivals van Europa laten wij ons wijsmaken.

Het festival is een speeltuin voor jong en oud. Voor de kinderen is er heel wat animatie voorzien en voor de ouderen bier natuurlijk. Meer dan 30 brouwers met elk meerdere bieren.

Ons eerste biertje mocht niet tegenvallen. Nu de smaakpapillen nog op scherp stonden…
Van een “Unicum” hadden we gelezen op de website dat dat het artisanale bier was dat speciaal voor deze gelegenheid was gebrouwen voor Flanders Events. Artisanaal en met Poperingse hop gebrouwen. 
Toch enigszins een tegenvaller. Vooral de amberkleurige versie moest met veel geweld uitgegoten worden om van enige schuimkraag te kunnen spreken. Er zat te weinig bruis op het bier en door het geweldig uitgieten komt alle gist mee. Het blonde bier scoorde op dat vlak iet wat beter. De smaak van het amberkleurige bier was eerder zoet met een zurige toets en een korte hopbitterheid op de achtergrond. Te weinig om zo fier te zijn op de Poperingse hop. Het blond bier was iets droger en bitterder. Toch ook geen hoogvlieger…

Dan maar een “Druide” geproefd. Zowel de donkere als de blonde versie werden van het vat getapt. Het bier wordt in de Proefbrouwerij gebrouwen.
Het bruin bier was helder rood/bruin met een vaste wandklevende beige schuimkraag en de geur van groen fruit. De smaak is een mooie mengeling van zoet en gebrand bitter met een hoppige nasmaak met een carameltoets.
Het blond bier is eveneens helder met een wandklevende schuimkraag. De schuimkraag trekt wel sneller weg dan van het bruin bier. In de geur zit fruit (citrus) en hoppigheid. De smaak is fris hoppig en fruitig met een hoppige nasmaak. 
Deze biertjes gingen vlot naar binnen en waren een ideaal aperitief voor het volgende:

De Val Dieu Grand-Cru is een zwart bier waarvan de schuimkraag zich traag vormt als het bier getapt wordt. Uiteindelijk is er een licht bruine zware schuimkraag op dit bier. De geur is zwaar en rokerig. Dat belooft…
De smaak is echter verrassend fris, zacht zoet en gebrand bitter. Pas in de nasmaak komt er weer een beetje rokerigheid.

We gaan niet alle biertjes beschrijven die we geproefd hebben, ook al om reden dat de bieren in 33 cl geschonken werden en ons lichtje na tal van bieren wel wat uitging.

Toch willen we u enkele speciale bieren niet onthouden:

Buitenlucht Dubbel Blond was een zeer hopbitter blond biertje. Zijn broertje de Smoelentrekker was een zurig biertje van gemengde gisting volgens de brouwer. Dit bier doet meest denken aan de Petrus Aged Pale omdat het ook blond is. De zurige smaak verraste ons en na wat doorvragen horen we dat de Proefbrouwerij met dit bier experimenteert met de gemengde gisting en dat er krieken in verwerkt zijn.
Feit is dat beide bieren van hoge kwaliteit lijken te zijn, maar tevens is het een feit dat de geschonken hoeveelheden véél te klein waren. Wetende dat we betaalden voor een vol glas bier en het feit dat de barman 5 glazen haalt uit een 75cl fles…

Ook de Leuvense Trippel (Bios) en de Vicaris blond stonden ons aan als complexe biertjes. De bruine Vicaris was dan weer iets te zoet.

Toppunt van slechte smaak was het Tsjechische bier dat we getest hebben! We hebben dit psychologisch verdrongen en herinneren ons de naam gelukkig niet meer!

Mede dankzij de kinderanimatie en het meevallende weer en vooral dankzij de voortreffelijke organisatie van dit festival mogen we zeggen dat we een geslaagde namiddag beleefden!

Hopelijk tot volgend jaar…

Het wordt stilaan een gewoonte dat de leden van de algemene vergadering er jaarlijks eens op uit trekken voor een gezellig uitje. Dit keer is het de penningmeester (ondergetekende) die het dagje had ingericht.

Na een grondige opkuis van ons lokaal, de maandelijkse bestuursvergadering en een pitsstop vertrekken we zonder dralen richting Brugge. We hebben er een historische wandeling voorzien, met de nodige verwijzingen naar ons meest geliefde product natuurlijk: Bier.

Vertrekkend aan Kruispoort trekken we over de oude middeleeuwse wallen naar het Minnewater, de middeleeuwse binnenhaven. Bij het betreden van het Minnewaterpark lacht onze patroonheilige St-Arnoldus ons vriendelijk toe vanop zijn kapelletje. Het doet er ons aan denken dat wij eigenlijk niet weten wanneer deze gevierd wordt. Een schande die we intussen recht zetten, de viering gaat namelijk door op 16 augustus.

Voorbij het begijnhof slaat de dorst voor de eerste keer toe. We slepen ons nog enkele meters verder tot aan Brouwerij De Halve Maan. Hier wordt sedert 1546 bier gebrouwen. Tot voor kort werd hier de Straffe Hendrik gebrouwen, maar nu brouwt met er het nieuwe, enorm populaire “Brugse Zot”. Op mooie dagen, zoals 12 mei er een is schenkt men er de ongefilterde versie van het biertje op het terras! Mooi fris en goed getapt… Dit biertje overtreft echt wel zijn gefilterde broertje die in de winkelrekken ligt! De dorst is dermate groot dat we er nog eentje drinken alvorens onze tocht voort te zetten.

Door een steegje en langs de OLV-kerk komen we in het middeleeuwse hart van Brugge. We staan voor de 15de eeuwse paleizen van de heren Van Gruuthuuse. Zelden werd een familie zo rijk met het produceren van een bier-ingrediënt. We stellen vast dat ons VZW’tje nog een hele weg te gaan heeft…

Langs het Huidevettersplein stappen we lustig verder tot aan “De Burg” waar we de prachtige gebouwen bewonderen en waar we een ander bierverhaal opdissen. We staan namelijk op de plaats waar Karel De Goede (Graaf van Vlaanderen) in 1127 werd vermoord door een aantal vooraanstaande burgers. De goede graaf zal de biergeschiedenis ingaan als de enige die voor een onderbreking van het bierbrouwen in Vlaanderen verantwoordelijk was. Tijdens de hongersnood van 1125 verbood hij de brouwers namelijk om nog bier te brouwen. Al het graan werd gebruikt om grote broden te brouwen die in alle steden en gemeenten werden uitgedeeld. Hij kreeg er zijn naam “De Goede” door, maar zal nooit onze patroon zijn.

De dorst slaat opnieuw toe… We gaan naar een gezellig biercafeetje achter het operagebouw. Onze voorzitter vraagt en krijgt een Brigand. Zoals iedereen weet verlekkert hij zich hierop en loopt het water hem in de mond bij het uitgieten. Bij het uitgieten van de grijze vloeistof die hij nu krijgt voorgeschoteld is zijn dorst onmiddellijk gelest. Het bier was over datum en (dit is niet normaal voor bier dat over datum is) ook nog eens bedorven!. De ober maakt het goed met een nieuwe frisse Brigand. Een Ciney, een Hommelbier, een Petrus en een Gouden Karolus verder bellen we het restaurantje dat we gereserveerd hebben maar af…

Op naar het Oud Vlissinghe, in het hart van de middeleeuwse zeehaven-buurt van Brugge. Het oudste café van Brugge, en misschien ook het gezelligste! Hier: Brugge Trippel van het vat. Lekker, en niet in het minst omdat de voorzitter trakteert!

Zo, dat volstaat als aperitief. Nu het stilaan donker wordt begint ook de honger te knagen. Op de terugweg gooien we dan maar ons anker uit ter hoogte van de abdij van Male. In taverne Usilia zijn wij welkom en eten er ons tonnetje rond.