Op een zonnige zondag, datum 29 april in het jaar des Heren 2007, was Ambibrew aanwezig op de middeleeuwse ambachtenmarkt in het pittoreske Middelburg(B). Deze werd georganiseerd door het Bladelincomité ter ere van Pieter Bladelin, de stichter van Middelburg. Dit dorpje, nu een deelgemeente van Maldegem was in de middeleeuwen een heuse stad en dit wordt op deze wijze herdacht.

Ambibrew was erbij om een demonstratie te geven over het brouwen van bier, zoals het wellicht in de middeleeuwen ook het geval zal geweest zijn. Al van 8 uur in de morgen waren wij in de weer om ons op te stellen in de voor ons voorziene tent met al ons brouwmateriaal. En kon de actie reeds beginnen. Hoewel de ambachtenmarkt maar in de namiddag zou beginnen, was er voor de middag al vrij veel te beleven.

Het bezoekerscentrum, waar het archeologisch erfgoed op verschillende manieren belicht wordt, opende onder muzikale begeleiding zijn deuren voor een nieuw seizoen. Dit ging natuurlijk gepaard met toespraken van tal van prominenten, vertegenwoordigers van het gemeentebestuur en niet te vergeten Pieter Bladelin himself. Na de officiële plichtplegingen werd er natuurlijk iets gedronken op de hierbijhorenden receptie.

De vertegenwoordigers van het gemeentebestuur hadden al snel de weg gevonden naar de Ambibrew tent, teneinde een goede aperitief te nuttigen

Na de middag begon de uiteindelijke ambachtenmarkt. Hier waren allerhande kraampjes te bezichtigen, waar ambachtslui hun kunsten demonstreerden, waar heerlijke middeleeuwse versnaperingen werden aangeboden en waar kruidenvrouw Winiefred je meer vertelde over het kruidengebruik in vroegere tijden. Je kon er je toekomst laten voorspellen door een kaartlegster, ontdekken er wat frescoschilderen is en natuurlijk proeven van ambachtelijke gebrouwen bier.

Onze Ambibrew stand had veel bijval en vele mensen waagden zich aan een ambachtelijk gebrouwen biertje van onze eigen makelij. Velen kwamen uitleg vragen over onze hobby en wij stonden iedereen graag te woord. Op het einde van een geslaagde middag was onze voorraad uitverkocht en was er tevens een nieuw bier gebrouwen dat binnen enkele weken drinkklaar zal zijn.

Met dank aan het Bladelincomité voor de uitnodiging en de goede organisatie.

Santé.

Op dinsdag 3 april 2007 mochten wij opnieuw een degustatie verzorgen. Ditmaal te Adegem voor een vereniging van ‘actieve senioren’, genaamd NESO.

Zeer verrast waren wij, toen wij twee van onze oude leraren onder het publiek bemerkten. De rollen waren deze namiddag dus even gedraaid.

Het bestuur van deze vereniging had verkozen om twee bieren te degusteren.

Zoals gewoonlijk werd een uiteenzetting gegeven omtrent de werking van onze Vzw en omtrent het door ons gevolgde brouwproces bij het brouwen van onze eigen bieren, telkens door Tom. Bij de uitleg van dit brouwproces probeerde een dame zelfs een hopblaadje te verorberen, hetgeen haar niet echt bleek te bevallen.

Belangrijk echter was ook het degusteren van de bieren zelf. Hierbij werd de technische uitleg opnieuw verzorgd door Rob terwijl Ruth (lid van de Algemene Vergadering) voor de bevoorrading zorgde. 

Er werd begonnen met één van onze eigen bieren, met name onze eigen Weissner. Aanvankelijk had de voorzitster van Neso ons gemeld dat er niet zoveel vrouwen zouden meedrinken, maar er weigerden er slechts twee van de ongeveer dertig, dus dat viel wel mee. De twee dienstweigeraarsters kregen zoals gewoonlijk het flesje (met kroonkurk erop natuurlijk) mee naar huis. De Weissner viel onmiddellijk in de smaak en werd onder begeleiding van Rob perfect uitgeschonken. Ons eigen bier kon hierna op een grote bijval rekenen.

Even werd er gepauzeerd om dan over te gaan op de degustatie van onze tweede bier. Dit maal een commercieel, maar door ons zeer gewaardeerd bier, de Rochefort 8. Ook dit bier werd perfect uitgeschonken en kon op veel enthousiasme rekenen. Er werd vergeleken, gewikt en gewogen en vooral altijd maar meer gepraat over het bier en dit is voor onze vzw een belangrijk gegeven.

Na de degustatie werd nog een boterham met boerenhesp gegeten (sommigen hadden zelfs nog een beetje Rochefort over) en op die manier werd een punt gezet achter een zeer geslaagde namiddag (al zeggen wij het zelf).
Wij willen als laatste nog onze dank uiten aan de Neso die ons toch de kans heeft gegeven om de namiddag verzorgen.

Tom.

Na de maandelijkse bestuursvergadering trok het voltallige bestuur van de vereniging richting St-Niklaas voor het jaarlijkse Zythos bierfestival. Niet ons eerste bierfestival natuurlijk, maar wel ons debuut in St-Niklaas.

60 brouwers bieden er meer dan 200 bieren aan! Elk van de brouwers staat in een eender klein standje en probeert zijn biertjes aan de man te brengen. Hier en daar staat de brouwer zelf aan de tap of aan de fles, vooral de grotere brouwers hebben daar natuurlijk volk voor. Het festival vindt plaats in de Stadshallen in St-Niklaas en dat is meteen het enige minpuntje van de dag. Het is er vrij drukkend en dat maakte ons bezoekje lichamelijk toch zwaar. Een bierbeurs op een fijne zomerse dag in openlucht is natuurlijk ontspannender…

Wat niet wegneemt dat de organisatoren alles in het werk stellen om het voor iedereen aangenaam te maken, met eten, koffie, glazen van 15cl ter beschikking,…

En dan waarvoor we kwamen. Met het boekje voor aantekeningen in de hand biertjes proeven. Zeker teveel om op te noemen en zeker niet allemaal van hetzelfde niveau. De biertjes die ons zeker bijblijven als toppers zijn de XX-bitter (zeer hoppig), de Petrus Aged Pale (voor de liefhebbers van zurige bieren), de Malheur Dark Brut (zeer lekkere scotch). Aflsuiten deden we aan de stand van de trappisten, DE zekerheid in bierland…

Na onze terugkeer in Adegem hadden we toch alweer een beetje dorst. Dan maar naar één van onze favoriete cafés: ’t Kruisken, waar onze dorst gelest werd en ons lichtje langzaam maar zeker doofde.

Onze laatste publieke actitiveit van het gezegende jaar 2006 zit er op. De degustatieavond in het Kruisken was fantastisch. Deze was op dezelfde leest geschoeid van deze die op 3 oktober plaatsvond in “den Osschaert”, enkel het aantal aanwezigen was iets hoger.

Een 40-tal nieuwsgierigen en bierliefhebbers uit de wijde omgeving kwamen afgezakt naar het zaaltje van café “’t Kruisken” te Adegem. Na rustig iets gedronken te hebben aan de bar gingen we iets na 20,00u van start.

De “Week van de Smaak”, waarin deze activiteit kaderde werd eerst iets beter belicht teneinde iedereen een zicht te geven over wat dit precies inhoudt, zijnde een nieuw (eet)cultuurevenement waarbij het de bedoeling is zoveel mogelijk mensen op een toegankelijke wijze kennis laten maken met ‘smaak’ en hen laten genieten van eten en drinken, gastronomie en alles wat daarbij komt kijken.

Na de verder toelichting over het verdere verloop van de avond, nam Rob het woord om wat uitleg te geven overd het degusteren van bier, waarna dit direct in de praktijk omgezet werd. Als eerste bier werd een zelfgebrouwen biertje gedronken, namelijk ons “Schommelbier”, een blond biertje met zo’n 7 à 8° alcoholgehalte en een volle en zachte smaak. (Verdere uitleg vindt U verder op deze site bij “onze bieren”.)

Vervolgens kreeg Tom het woord. Hij gaf uitleg over het ontstaan, doel en toekomst van Ambibrew Vzw en vervolgde met een toedracht over de geschiedenis van onze geliefde drank.

Het tweede biertje dat Rob liet proeven was er terug ééntje van eigen makelij. Nu betrof het een zogehete 13 Miel, een donker biertje waarbij in de plaats van suiker bij de bereiding eens honing gebruikt werd. Ook dit viel bij de meesten in de smaak.

Na een redelijke pauze, waarbij iedereen het gedegusteerde bier rustig kon opdrinken, werd het tijd voor de verdere degustatie. Het derde drankje betrof een Rodenbach Grand Cru. Dit bier onderging een dubbele gisting en heeft 2 jaar kunnen rijpen op eiken vaten. Verder is dit bier aangezoet met karamel en heeft het een zuurzoete smaak met een lichte bitterheid door gebruik van zachte hopsoorten waardoor het ideaal is als aperitief.

Pieter-Jan kwam als laatste aan het woord met de technische uitleg over “hoe een bier te brouwen”.
Het volledige brouwproces werd uit de doeken gedaan, van het schroten tot het bottelen. 
Zoals de vorige keer werden de verschillende grondstoffen gepresenteerd en konden de gasten hier ook terug aan ruiken en ev proeven. Na deze uitleg kon iedereen zich een beeld vormen over de fabricatie van het gerstenat en na enkele vragen uit het publiek nam Rob terug het woord.

Het vierde en laatste drankje van de avond was een Rochefort 8. Mensen die er de vorige keer bij waren hadden eerder bij de te degusteren bieren terug een Trippel Karmeliet verwacht, maar waren zeker niet telerugesteld bij onze keuze van de Rochefort 8. Deze Trappist heeft een fruitige geur (vooral bananen en rozijnen) en heeft een zachte gebrandde afdronk. De bitterheid is een mengeling van hopbitterheid en gebrandde bitterheid. Ondanks het feit dat dit een zeer donker bier is, viel het bij zowat iedereen in de smaak.

De avond zat erop, maar de meesten gingen nog niet direct huiswaarts. Er werd nog lang nagepraat en natuurlijk werden de kelen gesmeerd. De Rochefort 8 viel bij iedereen in de smaak, terwijl de Rodenbach Grand Cru op weinig aanhangers kon rekenen bij ons publiek. Onze eigen bieren hadden terug heel wat fans. Helaas is onze voorraad gelimiteerd en zal er de volgende maal terug ander bier gedronken worden.
Wanneer dit zal zijn is nog niet bekend maar hoedanook wordt dit vermeld via deze site.
Met dank aan het aanwezige publiek voor de belangstelling.

Tot later.

Na een tijdje gepalaverd te hebben over onze degustatieavond waren de zenuwen wat gespannen voor onze eerste educatieve activiteit van Ambibrew Vzw. Onze gasten waren tijdig aanwezig zodat we de nieuwsgierigen niet in spanning moesten houden over wat hen te wachten stond.

Na het openingswoord van de secretaris gaf deze het woord aan penningmeester Rob die al meteen de leuke taak toegewezen kreeg de aanwezige gasten te voorzien van een zelfgebrouwen biertje. De aanwezigen die hunkerend uitkeken naar dit moment en die het te proeven biertje reeds voor de neus gepresenteerd kregen, dienden wel wat geduld uit te oefenen. Terwijl het gerstenat hun voor de neus stond, gaf de spreker eerst nog wat uitleg over het degusteren van bier. Het openen, uitschenken, kijken en proeven werd eerst in theorie uitgelegd. De verschillende smaken werden beschreven en ook hoe deze smaken tot stand gekomen zijn. Hierna stond bij de meesten het kwijl op de lippen en toen er uiteindelijk mocht geproefd worden, werd er dan ook niet geaarzeld en dronk iedereen een stevige slok. Het gedronken biertje was een blondje van eigen werk met een variëteit aan smaken en geuren met een alcoholpercentage van rond de 7%.De reacties van het publiek, waar toch enkele bierkenners tussenzaten, waren zeer lovend waarvoor onze oprechte dank.

Bestuurslid Tom, die hierna aan de beurt was, deed de uitleg over onze vereniging zoals wij ze opgericht hebben (waarvoor we ook verder op deze website verwijzen bij “Ambibrew Vzw”). Na deze toelichting vertelde hij verder over de geschiedenis en de evolutie van het bier. Geen saaie brok theorie, maar een ludieke uiteenzetting wat door de aanwezigen geapprecieerd werd.

Rob had dan een tweede biertje in de aanbieding. Dit maal betrof het een donker biertje van eigen makelij. De theorie werd niet meer uitgelegd, maar dadelijk in de praktijk omgezet. Ook ditmaal was ons publiek verrast over het aangeboden drankje.

Na een pauze van ongeveer een half uurtje werd er een derde biertje geconsumeerd. Ditmaal niet van eigen werk, maar een Trippel Karmeliet. Dit is een blond bier met een complexe en gevarieerde smaak, wat door de Ambibrew leden ook in de smaak valt.

Pieter-Jan mocht de uitleg doen over het brouwproces, beginnende bij het malen van de mout tot aan het bottelen op de fles. Hierbij werden verscheidene attributen getoond die nodig zijn bij het brouwproces. Ook de grondstoffen zoals mout en hop werden eens rondgegeven zodat iedereen eens kon ruiken en proeven van wat hun favoriete drank geproduceerd wordt.

Na enkele vragen van onze gasten werd het laatste drankje gepresenteerd. Dit was een bruine Achel. Achel is trouwens de Trappist waarvan er het minste aantal hectoliters van gebrouwen wordt, dus nog minder als de Westvleteren. Het hoeft niet verteld te worden dat we ook dit biertje met smaak uitgedronken hebben.

Na een avondje vol wetenswaardigheden en degusteren was iedereen tevreden en werd er nog wat nagekaart met een stevig glas bier, of wat had je gedacht.

Niets zou ons tegenhouden om naar de bierbeurs in Zwevegem en daar tal van biertjes te proeven! Niets! Niets maar dan ook niets! Tenzij misschien dat onze voorzitter moest metsen aan zijn verbouwing en toch afhaakte. Maar toch zou niets de anderen tegenhouden om naar die fantastische bierbeurs in Zwevegem te gaan en er zoals andere jaren het geval was te genieten van de sfeer en menig biertje door ons keelgat te laten verdwijnen. Niets zeg ik u!

Behalve misschien dat de penningmeester moest overwerken… Maar niet getreurd, hij zou achter komen! NIETS zou ons stoppen.

Ook niet die ene regendruppel die in de voormiddag viel en zijn natte vriendjes die hem in de loop van de middag steeds talrijker vergezelden nog veel minder! Ook niet dat ene regenvlaagje, dat een flink uit de kluitengewassen stortvlaag bleek te zijn die uren duurde… En dan toch! Het regende str*nt met haakjes, niet te doen dus!

Uiteindelijk werden de plannen gewijzigd en vertrok AMBIBREW VZW naar het cartoonfestival in Knokke-Heist. Toch ook fijn. Nadien, en dan reeds in gezelschap van de penningmeester, wijdden wij ons dan toch nog aan onze geliefde bezigheid: Het nuttigen van enige biertjes. En dit in de prachtige omgeving van de Zeebrugse vissershaven waar we bij onze Rodenbach – Palm Royale – Hapkin – Gordons Scotch lekker knus binnen garnalen pelden en binnenspeelden.

Ah! De haven! Die bedrijvigheid, de boten, de vissers, de sfeer! En vooral de draaiende 40-tonner voor de deur van het caféetje die ons elk zicht om het water (behalve dan die vervloekte regen) ontnam! Jaja, dat is het wel!

Na het aperitief naar Martins visrestaurant gegaan. Veel en lekker eten aan zeer democratische prijzen, verwacht echter geen haute-cuisine, maar degelijke keuken en sfeer, vlak naast het kerkje van Zeebrugge. De bierkennis van de gastvrouw was omgekeerd evenredig met haar vriendelijkheid. En wij verzekeren u ZE WAS VRIENDELIJK! De bierkaart waar “speciale bieren” en “zware bieren” opstond was al een indicatie. Een reconstructie van een gesprek:

Mevr Martins visrestaurant: “Wenst u iets te drinken?”
Bestuurslid Ambibrew: “Ja, een biertje, wat heeft u zoal?”
Mevr Martins visrestaurant: “Goh! Jupiller, Duvel, Trappist…”
Bestuurslid Ambibrew (onderbreekt enthousiast): “Ja een trappistje!”
Mevr Martins visrestaurant: “Blond of bruin?”
Bestuurslid Ambibrew : “Blond, ik zal me eens laten verras…”
Mevr Martins visrestaurant: “Martin! een blonde Leffe!”

Moest je ons bestuurslid zijn gezicht zien! Waarop de andere aanwezigen toch maar een Duveltje vroegen.

Na het eten reden we door het Brugse Ommeland (verloren) naar Moerkerke alwaar we een caféetje opzochten dat ons lekker in de waterige sfeer hield: Het visserhuis. We sloten er onze dag af met het nuttigen van een donkere Westmalle en een Maerlandt Tripel.

MAERLANDT Tripel is een blond biertje dat voor een VZW uit Damme of Brugge gebrouwen wordt door brouwerij Van Steenberge uit Ertvelde, hergist op de fles en best lekker.

Volgende activiteit: 03-10-2006 : degustatieavond in Den Osschaert te Adegem!

Wat mag er op een wijkkermis niet mankeren? Het antwoord is even ongelimiteerd als de snelheid van Jean-Marie Dedecker op de E40. Een boogschieten, een quiz, een fietszoektocht, een souper, de obligate discussie met eventueel een vechtpartijtje laat op de avond en vooral liters bier. Een goede wijkkermis beantwoordt hier dus aan, maar een zeer goede wijkkermis organiseert een streekbierenavond!

Wat mag er op een streekbierenavond niet mankeren? Het antwoord is even ongelimiteerd als de snelheid van de zwaantjes in achtervolging op J-M. Een gezellige sfeer, een fijn rockgroepje, een hapje, streekbieren EN EEN KLEINE LOKALE VERENIGING DIE HET AMBACHTELIJK BROUWEN PROMOOT EN ER ZIJN ZELFGEBROUWEN BIERTJE AANBIED AAN DE MENSEN DIE LID WILLEN WORDEN VAN DE VZW.

Zo gezegd, zo gedaan dus op zondag 13 augustus! Alle ingrediënten (behalve die knokpartij, die moet er volgend jaar toch echt weer bij!) waren aanwezig op Spaanderkermis in Adegem. En rara, wie was de “kleine lokale vereniging die… (… je weet wel)”? Juist! Wij! AMBIBREW!

In een mooi toogje, dat in een vorig leven minachtend jeneverkot werd genoemd, stonden wij daar te blinken. Vol trots lieten wij een beperkt publiek voor het eerst kennis maken met deze heerlijke godenbrouwsels:

GRENADIER: Ons blond biertje is gesluierd en heeft een overvloedige schuimkraag (prachtig) en parelt krachtig. Zo krachtig dat onze voorzitter per momenten het evenwicht verloor.
De geur is eerder neutraal en hoppig.
De smaak is indrukwekkender dan de geur laat vermoeden. Er is een veelheid van smaken in de mond van mout en vooral verschillende soorten hop! Ook in de nasmaak heerlijk lang hoppig. 6 à 7 ° alc.
Aan vergelijkingen doen we normaal niet mee, maar als je er toch een wil: Hommelbier leunt er het dichtst tegenaan.

13 Miel: Ons amber biertje is eveneens gesluierd en heeft een schuimkraag die wit tot gebroken wit is. Dit biertje is veel rustiger en het schuim vervalt sneller. In de geur nemen we een zekere fruitigheid waar en vooral ambermout. De smaak is een stukje zoeter en wat voller dan bij de GRENADIER. In de nasmaak trekt ook dit biertje lekker droog bitter. ong 8° alc
Zoals gezegd, aan vergelijkingen doen we niet mee en bij dit biertje ligt dit wel moeilijk, het leunt in alle geval dichter aan bij de traditionele abdijbieren.

Zijn deze biertjes vergist in de fles? Is water nat? Is de woestijn zanderig? Vielen onze biertjes in de smaak? Allemaal vragen met hetzelfde antwoord!

De biertjes vielen inderdaad in de smaak en de kas van ons vzw’tje werd eindelijk nog eens een beetje gespijsd. Tot voorkort werd de stand van onze zichtrekening gebruikt door het KMI om er de temperatuur van de volgende dag mee te voorspellen. Ja zeg, waren die verrast bij die hittegolf in juli, en maar slechter weer voorspellen!

Tevreden als kinderen met een loly zagen we al uit naar onze volgende activiteit! Driewerf hoera want die was morgen al!!

In tegenstelling tot de vorige jaren hebben wij deze keer ’s avonds de eurobierbeurs bezocht. Rond 20.00 uur waren wij aanwezig. Na een vlugge rondgang en na enkele gemeentegenoten te hebben begroet, zijn we dan begonnen aan de taak waarvoor we gekomen waren, met name bier proeven. Wij geven U hierbij, zonder pretentieus te willen overkomen, onze bescheiden bevindingen, in de wetenschap dat over smaken eigenlijk niet te discussiëren valt.

We zijn gestart met Witkap, een bier dat we reeds eerder proefden op de bierbeurs te Zwevegem en dat we toen ten zeerste konden waarderen. Zowel de triple als de stimulo vinden bij ons een grote weerklank. Onder begeleiding van een jazzy orkest en op het zonovergoten Emiel Braunplein is een dergelijk sprankelend bier een ware streling voor de tong. Een aanrader dus !

Iets minder gesmaakt bleek het bier bij onze volgende halte : Malheur. Wij moeten er wel onmiddellijk bij vermelden dat wij ons hebben beperkt tot de Malheur met 6 vol% alc, vermits wij nog enkele biertjes wilden proeven. Een ‘Malheur 12’ zou hier wel eens een stokje kunnen voor steken. De Malheur 6 is een lekker bier, maar kwam ons iets te ‘droog in de mond’ voor. Wel gesmaakt werd het bordje paté dat we er bij bestelden. Zeer lekker en passend in het gebeuren.

Wanneer de avond valt, wordt het misschien wel tijd voor een Palm Royale. Dit bier hadden wij tot op heden nog niet geproefd. Misschien niet het ambachtelijkste bier, maar wel lekker. Zelfs de penningmeester, een gerenomeerd Palm-drinker, kende dit bier een hoge score toe.
Iets minder tijdens onze rustige Palm Royale-degustatie was de schertsvertoning van het radiostation Be One, die de plaats van het jazzy orkest op het podium had overgenomen. Blijkbaar werden enkele gsm-spelletjes gespeeld en een paar onvolledige nummertjes gedraaid. Totaal ongepast bij een bierdegustatie. De presentator, die weliswaar zijn best deed, kon dan ook op weinig aandacht van het publiek rekenen. Als het aan ons ligt mag deze activiteit volgend jaar geschrapt worden.

Even uit de gezellige drukte een hamburgertje eten, een plasje aan 40 eurocent wagen en we kunnen er opnieuw tegen. Een volgende halte bracht ons bij een tentje waar wij Barbar en La Chouffe proefden. Onze vrouwelijke collega’s hielden het bij het lichte appelbiertje Newton, die zij uitermate lekker vonden. La Chouffe vinden wij lekker maar het springt er niet uit als zijnde ‘het bier’, voor zover een dergelijk bier bestaat natuurlijk. Barbar daarentegen vinden wij eerder een flauw biertje dat wel koddig oogt door de originele glazen die eerder op bekers lijken. De verpakking doet misschien veel maar je kan van een ezel geen renpaard maken, ook al heeft hij een mooie stal.

Ondertussen is het jazzy orkest terug op het podium (gelukkig maar) en nu is het hek echt van de dam. Prachtige muziek (bigband, Jerry Lee Lewis …) en dansende mensen (neem van ons aan dat zij werkelijk heel goed konden dansen) in een feeëriek decor van de Gentse binnenstad, gedomineerd door het statige belfort brengen de sfeer er nu goed in. Onze vrouwelijke metgezellen, die van nature iets leniger zijn, kunnen het dan ook niet laten om ook eens de beentjes te strekken. Ondertussen doen wij ons te goed aan een lekkere ‘Straffe Hendrik’. Een fijn bier dat soepel binnen gaat en een frisse smaak biedt. Het smaakt absoluut naar meer, maar onbekende horizonten lonken.

Op onze zelfde locatie drinken wij Abdis, het nieuwe bier van brouwerij Liefmans. Onze smaakpapillen hebben ondertussen al heel wat gewaarwordingen achter de rug, maar de Abdis kunnen wij zeker waarderen. Met een stevige Abdis in de hand willen wij trouwens ook nog eens onze bewondering uitdrukken voor de enthousiaste drumster van het orkest op het podium. Wat een combinatie : drummende vrouwen, Jerry Lee Lewis en lekker bier, wat wil een mens nog meer.

Onder het motto ‘safe the best for last’ sluiten wij onze avond af met een bier waar wij vol bewondering voor zijn. Een geprekje met de brouwer, overigens een streekgenoot en dan over tot het nuttigen van Troubadour. Zowel de blonde als de donkere (Obscura) worden door ons zeer gesmaakt. Lekker. Dit is topklasse. Wij drinken er bijwijlen zelfs twee van.

Ondertussen is het nachtelijk uur reeds ver gevorderd en wordt het stilaan tijd om onze sponde op te zoeken. Onze bobettes brengen ons veilig thuis, napratend over een prachtige avond, vol bier, dans en muziek. Schitterend !

Jerry won’t do you no harm !

Bij leven en welzijn, 
Zeker tot volgend jaar !

Ambibrew Vzw