Er werd reeds lang uitgekeken om in het najaar met het bestuur een uitstap richting Antwerpen te maken.
Waar het eerste idee was om een moutbedrijf in de Antwerpse haven te bezoeken, werd dit na veelvuldige contacten, waarin geen definitieve afspraak kon gemaakt worden ingewisseld voor een bezoek aan stokerij De Beukelaer, alwaar de wereldbekende Elixir d’Anvers gestookt en gebotteld wordt.

Zo vertrokken wij op woensdag 27/12/23 om 9:20 op milieuvriendelijke wijze met de trein vanuit Aalter naar Antwerpen.
Aangekomen in Antwerpen-Centraal werd onder leiding van Rob de wandeling ingezet naar het hippe Zuid voor een lunch in Dok54. Halverwege werd een stop ingelast in een volkscafé waar de eerste Bollekes en Tripels De Coninck genuttigd werden.

Om 14:00u werden we verwacht in de stokerij. We vertrokken tijdig vanuit het restaurant (gelegen aan de Waalse Kaai), staken het plein (gedempte Zuiderdokken) over en door de majestueuze Waterpoort (de enige bewaard gebleven stadspoort in Antwerpen) kwamen we in de wijk waar de stokerij gelegen is (Haantjeslei 132).

We werden ontvangen door de vrouwelijke gids in het originele bureau met borstbeeld van de stichter F.X. De Beukelaer, waar de tijd leek stil te staan.
Na een gedegen uitleg over ontstaan (160 jaar geleden) en ontwikkeling van de drank, werden we rondgeleid in de stokerij. Het hele stook -en rijpingsproces werd uitgelegd en het enige wat we niet te zien kregen was de kamer waar het recept , bestaande uit 10-tallen planten en kruiden van over de hele wereld, bewaard wordt. Degenen die het recept (hetwelk nooit veranderd is) kennen zijn op 1 hand te tellen…Top Secret dus.

Natuurlijk was er een degustatie voorzien en de gelegenheid tot aankoop was er ook.
Na het boeiende en leerrijke bezoek, wandelden we terug naar het ondertussen zeer drukke, in volle Kerstsfeer, stadscentrum. Aangezien we nog een dorstje hadden ontvluchtten we de meute en vonden een prima alternatief in de Irish Pub An Sibhin in de Nationale Straat. Dit was dan ook de afsluiter van een, letterlijk en figuurlijk, erg gesmaakt dagje Antwerpen.

Na wat twijfel stonden we aan het begin van de zomer toch weer op het Maldegems bierfestival. Twijfelen deed ook het zomerweer want letterlijk tot een uur voor het begin van het bierfestival regende het pijpenstelen.

Wij hadden ons plaatsje buiten, waar het echt gezellig kan zijn, maar moesten dus bang afwachten of het KMI het deze keer bij het rechte eind zou hebben en of het effectief zou uitklaren tegen 15 uur. En jawel, bij de start van het festival kwam er zowaar een waterig zonnetje piepen!

De organisatie liep zoals ieder jaar zeer gesmeerd en met onze Maldegemse collega’s van Braugias en Skollman naast ons konden we heel wat brouwervaring uitwisselen. Wij hadden een aantal klassiekers meegebracht zoals onze Gerard, Hunter en Emiel, maar ook twee nieuwe versies van het Huntersbier die we voor de gelegenheid “Hunts Special” noemden.

Door het winderige weer hadden de brouwers die binnen hun standje bemanden wel meer succes, maar zij die de moeite deden om naar ons standje te komen waren zeer tevreden.
Uiteindelijk konden ook wij alweer tevreden terugkijken op een geslaagd Maldegems bierfestival!

Terwijl ik zelf reeds bijna 40 jaar geleden vertrok uit Adegem, werd ik er tijdens het weekend van 21-23 april terug volledig in ondergedompeld. Op vrijdagavond trok ik samen met mijn zussen naar de reünie in de VBS De Papaver en ook op zondag was onze familie (met uitbreiding van Viviane, (schoon)moeder van Tom en Sylvie) goed vertegenwoordigd op de Erfgoed degustatietoer. Het kwam het uitwisselen van veel warme herinneringen alleen maar ten goede!

Het door Rob uitgewerkte parcours leerde ons het erfgoed herontdekken en bracht ons van de ene (jeugd)herinnering in de andere: in zaal D’Havé vierden we onze plechtige communie en werd er getrouwd, bij Tricojoca haalde ons moeder haar stofjes waarmee ze zich voor haarzelf en voor ons aan het naaien zette, in drukkerij Cauwels, bestelden wij als jonge tieners de geboortekaartjes van onze jongste zus Sylvie, op de hoek van de Schoolstraat bevond zich mijn peuterklas in het huis van juffrouw Yvonne, pelsmaker Boels riep herinneringen op aan de herstellingen die ons moeder deed voor concurrent (?) Notteboom, in café Damberd werd door ons vader op zondag een kaartje gelegd…
Zo kunnen we nog wel even voortgaan.

In de Sint-Adrianuskerk wachtte Rob ons op en vertelde ons het “scheppingsverhaal” van een beeld van Maria. Hij nam ons ook mee naar het doksaal en zelfs nog een trap hoger in de toren. We leerden er onder meer het woord “Stilzwijgendheid” kennen en de reden waarom er slechts 3 uurwerken op de toren staan. Het was ook in deze kerk dat Viviane voor het eerst kennismaakte met ons vader en moeder, tijdens de eerste-communie-mis van Sylvie en Tom. En ze zagen dat het goed was…

Ook de rest van de tocht verliep in een gloed van nostalgie met als hoogtepunten de chiroboom en ons geboortehuis “café De Zatte Pint”, dat ook een plaatsje kreeg bij de Floris op het doksaal bij de klok uit 1831 die de torenuurwerken aanstuurde
Al twijfel ik zelf of dit wel de juiste naam was van ons café, maar ik was natuurlijk nog klein toen…
Het verhaal van de Osschaart beluisterde ik thuis, in ’t echt Oigems. Daar waren we tijdens onze tocht niet aan toegekomen.

Naast dit nostalgisch erfgoedgedeelte, wist ook het degustatieluik ons zeker te bekoren. Ik moet toegeven, zelf ben ik niet zo’n bierdrinker, laat staan bierkenner, maar de biertjes smaakten, werden aan een kwaliteitscontrole onderworpen en gerangschikt naar persoonlijke voorkeur. Bij mij belandde het Huntersbier op de eerste plaats, niet
alleen omwille van de smaak maar wellicht ook door het ganse verhaal achter het biertje.

Deze Erfgoed degustatietoer was een geslaagde activiteit en alweer een staaltje van goed
samenwerken tussen de Ambibrew-crew. Ik hoorde zelfs dat Taxi Gino enkele deelnemers ging oppikken, toen de hemelsluizen aan het eind van de namiddag net iets te vroeg open gingen.

Laat maar weten wanneer de volgende toer gepland wordt!
Nicole, zus van voorzitster Sylvie

Zondag 05/02/23 vond onze jaarlijkse Algemene Vergadering plaats bij Kathleen en Dirk op het Blakkeveld. Om 10:00u werd er verzameld en na een welkomstwoordje van onze voorzitter was het, naar aloude vergadertraditie, het blind proeven van het bier van de maand.

Deze keer was het een Chili Ipa van craft brewery Sweynbeer uit Elewijt. Deze werd als zeer lekker bevonden en toont ook het steeds verder experimenteren met kruiden en specerijen aan. Alvast een prachtige evolutie in creativiteit van het brouwen, stilstaan is immers achteruitgaan. Na het proeven werden de cijfers van het afgelopen jaar bekeken en besproken (alles zeer mooi en bevattelijk voorgesteld door Rob).
De jaarrekening werd unaniem goedgekeurd en bewees dat we goed bezig zijn.

Daarna een lekkere aperitief en een copieuze broodmaaltijd met kaas en charcuterie.
Na een leerrijke en aangename voormiddag was het in de namiddag tijd om ons te verplaatsen naar Kaprijke voor een bezoek annex proeverij in microbrouwerij Angarde.

We werden er heel goed ontvangen door brouwer Koen en na een aangename babbel werd een bezoek gebracht aan hun brouwplaats. En wat gebrouwen wordt dient natuurlijk ook geproefd te worden. Er werden in totaal 5 bieren (Anicroche, Arbalette, Barbute, Cimier en Tabar) gedegusteerd, allen voorzien van een bijhorend hapje (waarbij vooral de zelfgemaakte bitterbal en paté erg in de smaak vielen) en de nodige uitleg en commentaar.

Op dat moment waren zij (samen met 2 zythologen en Meetjeslandse brouwerijen) ook in de experimentfase om een bier te ontwikkelen op basis van aardappelen (die een deel van de mout vervangen). Dit resulteerde in de geboorte van de Toat, die recent geïntroduceerd werd en ook zal te proeven zijn op het Maldegems Bierfestival (03/06/23).

De tijd vloog voorbij en de voorziene 2 uur waren al lang overschreden toen we ons verplaatsten naar Zomergem om een heel aangename dag af te sluiten met een maaltijd in het Oud Liefken. Op naar het volgende werkjaar dus..

Het moet niet altijd bier zijn moet onze voorzitter gedacht hebben. En dus reserveerden we op het einde van het jaar een whiskydegustatie bij The Dramcollector (aka Ludovic Constant).
We werden ontvangen in een mooi ingericht pand in Maldegem voor een tasting waarin 5 Schotse whisky’s de revue zouden passeren. Onze gastheer had eerst gepeild naar onze voorkennis en er werden ons 4 whisky’s gepresenteerd die niet geturfd waren en als afsluiter een mild geturfde Single malt.

Bij elke whisky werd een bijpassend hapje geserveerd en kregen we de nodige uitleg.
Over het productieproces konden we samen een een boompje opzetten. Kort door de bocht kun je zeggen dat whisky een distillaat is van bier vermits het gestookt wordt van vergist graan (en dat is in de basis toch bier…), maar dan ging het verder over verschillende soorten vaten, de single malts, de single casks, de verschillende whiskystreken, ook buiten Schotland, en noem maar op!

Na een leerrijke avond hadden we toch even genoeg whisky gezien en sloten we af in de Filosoof met… u raadt het… een biertje

Door verbouwingen aan huis 7/1 op het terrein van de Vierklaver te Adegem, werd een feesttent geplaatst als uitvalsbasis voor activiteiten. Dat leek voor Ambibrew een ideale plek om een pop-up-café te organiseren. Dit gebeurde vroeger al aan ons lokaal, maar nu mikten we op een andere formule.

Kathleen en ikzelf zijn al jarenlang trouwe ‘dienaars’ van de Vierklaver en worden uitgedaagd om meer in te zetten op ‘inclusie’. Wat zoveel betekent als onze cliënten zich nog meer ‘burger laten voelen van de samenleving’. Dingen doen net als wij, waar ze ten volle kunnen van genieten en die zo hun levenskwaliteit kunnen verbeteren.

En zo geschiede… We hielden de buienradar goed in de gaten, want het zou kantje boord worden om het droog te houden. Bij het klaarzetten vielen de laatste regendruppels. We hadden nog tenten voorzien zodat onze bezoekers droog zouden kunnen staan. De eersten kwamen aperitieven vanaf 11u.

Vanaf het eerste bezoek zijn onze bewoners zelf nieuwsgierig om te komen kijken. En uiteraard lusten ze zelf graag een aperitiefje! De sfeer zat direct goed. Het is leuk te zien hoe iedereen samen geniet van een drankje. Ook waren er zelfgemaakte hamburgers, ter plekke gebakken en die vielen in de smaak!

Om 14u was een gastoptreden van Johan Crul. Hij was er al een paar keer bij op onze activiteiten en weet telkens het publiek wel te vermaken. Sommige bewoners zijn er nog niet over uitverteld over ‘de cowboy’ ;).

Van dan af werd het gezellig druk. Ons eigen bier viel in de smaak; ook de 2 vaatjes Brugse Zot waren uiteindelijk leeg. Er is dus goed gedronken, wat voor onze kas zeker welkom is.

Ik blijf het herhalen: een gemotiveerd bestuur is de motor om zo’n activiteit vlot te laten draaien. En wat meer is, dat we er samen voor de mensen van de Vierklaver een leuke dag hebben kunnen van maken. Want dat is hun lang leven: iets kunnen gaan drinken en onder de mensen zijn. Het is een geslaagde formule die zeker voor herhaling vatbaar is. Op naar volgend jaar

Ons jaarlijks weekend vond dit jaar plaats in Hamme alwaar we om 10:00u ’s morgens werden verwacht aan de kaaien. Iedereen kwam bijna gelijktijdig toe en de meegebrachte fietsen konden van het rek worden gehaald.

Langs de schorren van de Durme fietsten we tot aan het veer van Tielrode, alwaar we ons lieten overzetten en de fietsroute naar Temse namen. Langs deze rustige en mooie fietsroute reden we door tot dat de laatste overgebleven kraantoren van de vergane Boelwerf in zicht kwam.

Er werd al vlug een gezellig overdekt terras, met fantastisch zicht op de Schelde, gespot en dorstig als we waren zeiden wij daar geen nee tegen. Na de drankjes en de hapjes werd koers gezet naar ’t Veer in Tielrode, waar we verwacht werden voor de apero en de lunch.

Eenmaal terug gefietst naar Hamme reden we door naar de B&B La Corderie, een historische directeurswoning uit 1885, gerenoveerd tot een stijlvolle ****B&B met 4 kamers (10 bedden) en vergaderfaciliteiten, waar we hartelijk verwelkomd werden door Erwin en Luuk (de supervriendelijke en gastvrije uitbaters).

Na een welkomstbiertje werden de kamers ingenomen en kon de namiddag verder gezet worden. De invulling was al vlug gevonden, in Hamme vond er een biermarkt plaats waar 12 brouwerijen hun biertjes voorstelden, hoeveel pech konden wij hebben :-).

Degustatieglaasjes en jetons werden gekocht en de ontdekkingstocht kon beginnen, zelfs een fikse regenbui kon ons niet tegenhouden.

Terug in de B&B hadden de uitbaters voor een super teppanyaki schotel (met oa vers gemarineerde zalm, lamskoteletjes en ander lekkers) gezorgd. Zo werd een goedgevulde dag gezellig afgesloten met eten, drank, nen goeien babbel en muziek.

’s Ochtends waren enkelen onder ons al vroeg uit de veren om een duik te nemen in de zwemvijver. Zeer verfrissend en deugddoend. En om 9:00u mochten we de voeten onder tafel schuiven voor een grandioos en rijkelijk ontbijt, op en top in orde!

Met een meer als voldaan gevoel vatten wij daarna een mooie fietstocht van een goeie 40 km aan, die ons langs Durme en Schelde naar Mariekerke en St Amands bracht, alwaar nog eens halt gehouden werd om de dorstigen te laven en te genieten van een machtig zicht .

Eenmaal in Baasrode aangekomen lieten we ons overvaren om terug te keren naar Hamme, de fietsen op te laden en van daaruit naar Philippine door te rijden alwaar wij een prachtige 2-daagse afsloten met mosselen/friet in de Mosselbank.

Het was een top weekend en zeker voor herhaling vatbaar.

Na 2 coronajaren was het zaterdag 04/06 eindelijk zover, het Bierfestival te Maldegem, in een organisatie van vzw Waterbek, kon tot groot jolijt van brouwers en bierliefhebbers doorgaan.

Vol goede moed werd het bier opgehaald in het lokaal en in de koelkast op het terrein geplaatst. Bleek dat de organisatie de 4 aanwezige Maldegemse brouwers (Ierbius, Skollman, Vermeersch en
Ambibrew) samen op een gezellig ingericht grasveld naast de K-ba had geplaatst, de 8 andere moesten het met een plaats binnen doen.

Na een gezapig begin begon het terrein zich aardig te vullen en het bier en het aangename weer zorgde voor een toffe sfeer. Met Ambibrew boden wij onze Cuvée Gerard, vergezeld van 2 varianten nl Groen Blaadje (met jeneverbes en basilicum) en Biervloesem (met vlierbloesem), en het nieuw gebrouwen Hunters bier aan.

Dat onze bieren gesmaakt en geapprecieerd werden door het publiek bewees de uitverkiezing van de Cuvée Gerard tot 2de beste Maldegems bier (winnaar werd Burning Skoll van Skolmann). Voorwaar een dikke pluim voor onze brouwers!

Niet alleen buiten was het goed vertoeven, ook binnen was het aangenaam en mede door deze spreiding kon je rustig degusteren en praten met collega brouwers. Daarbij is mij vooral de bezieling, beleving en gedrevenheid van deze mensen bijgebleven.

Biertjes werden geproefd en ervaringen uitgewisseld. En ondanks de talrijk geconsumeerde alcohol bleef de sfeer heel gemoedelijk en
plezant.

Hierbij ook een woord van dank voor de organisatie, ze hebben er op een vlotte manier voor gezorgd dat zowel standhouders als publiek een mooie namiddag en avond konden beleven. Ik zou zeggen,
op naar volgend jaar!

Iets meer dan een jaar geleden kregen we bericht dat Erfgoeddag 2019 rond het thema “Ambachten” zou werken. Erfgoed en ambachten, recht in onze winkel! Op de vergadering, bij een goed potje bier en in goed gezelschap komen altijd de beste ideeën. Het werk is een zorg voor later.

Dat goede idee bestond eruit dat we zouden werken rond de verdwenen brouwerij Krüger uit Eeklo. Eertijds de grootste brouwerij in het Meetjesland en in 2019 precies 100 jaar geleden opgericht.

Ooit waren we in het bezit gekomen van een drie uur durende film van de laatste brouwdagen in de Krüger. De film was boeiend, maar erg lang. Het was een ruwe diamant die al jaren in onze (inmiddels digitale) kast stof lag te vergaren. Hoog tijd om daar iets mee te doen dus!

We planden om onze jaarlijkse “Pop Up Café” te combineren met Erfgoeddag. We zouden onze gasten in ons eigen lokaal ontvangen met een unieke documentaire over de Krüger. Want dat moest het worden, een documentaire.

Na de goede ideeën op de vergadering begon het echte werk. De originele film moest drastisch worden ingekort en er moest duiding komen bij wat er te zien was. Bovendien was er zoveel meer te vertellen dan alleen de laatste brouwdagen. We maakten er na vele uren computeren een documentaire van met interviews ter plaatse, en ander beeldmateriaal (dank aan Staf De Roo).

Naar mate de datum naderde begon het werk aan ons lokaal. Dat moest in orde gezet worden om de vele bezoekers te kunnen ontvangen. Een degelijke kuisbeurt dus, en Dirk schoot in actie om ons een nagelnieuwe toog te bezorgen.   Hoe meer reclame we maakten voor het evenement,

hoe meer bleek dat heel veel mensen actief of minder actief verzamelaars zijn van “Krüger”.

Dankzij de VVV van Eeklo kregen we unieke stukken uit de brouwerij ter beschikking en unieke kaders. Verzamelaar Tim Madou bezorgde ons dan weer prachtige geëmailleerde reclameborden en fotografe Lies Boute kon ons lokaal artistiek opfleuren met foto’s van de leegstaande gebouwen anno 1994. Daarnaast konden we dankzij een aantal verzamelaars ook nog heel wat glazen en ander materiaal tentoonstellen.

Het werd een totaalbeleving, met uiteraard een export van Krüger, voor de 172 bezoekers die we op Erfgoeddag (ondanks een druilerig weertje) over de vloer kregen.

We mogen wel zeggen dat dit één van de meest arbeidsintensieve activiteiten was die we ooit hebben georganiseerd maar het resultaat mocht er wat ons betreft dan ook zijn. Heel wat ex-werknemers daagden op en zo werd het een dag van veel verhalen en onverwachte ontmoetingen.