Dit bier van slechts 4,8 % alc is blond en lichtjes troebel.
Het bier is duidelijk hergist in de fles en heeft een koudetroebel die wegtrekt als het bier warmer wordt.
We zien een fijne witte schuimkraag die als een blijvend laagje op het bier staat.
De aroma’s komen beperkt vrij, maar toch herkennen we citrus, abricoos en een lentebloesem naast een beetje hop.
Een eerste aanwezige in het proefpanel herkent al de gist van Westmalle (die voor de drie bieren dezelfde is).
De smaak is verfrissend maar heeft wat weinig body. Dit is een lichte dorstlesser met een lichte, maar duidelijk aanwezige hopbitterheid. In de nasmaak komt opnieuw de fruitigheid (abricoos) naar voor.
Dit is het derde en minst bekende bier van de trappistenpaters van Westmalle. Het bier is eigenlijk bedoeld als refterbier binnen de abdij zelf en wordt zeer beperkt te koop aangeboden
aan de abdij en in eentaverne in de buurt.
Zoals u wellicht in de vorige editie van Ambibrew las kregen wij onlangs de gelegenheid om de
brouwerij van Westmalle te bezoeken en bij die gelegenheid schaften wij ons een bakje aan.

Dit bier werd gebrouwen voor het (intussen gesloten) beste restaurant ter wereld: El Bulli. De brouwers, de chef van het restaurant en de sommelier bogen zich samen over het recept. Wij benieuwd dus, nog aangemoedigd door het chique uitzicht van de fles waaraan een klein boekje met uitleg bevestigd is.

Het bier is eigenlijk een kruising tussen een lagerbier en een witbier en werd volgens het boekje speciaal gebrouwen om bij eten te passen.

Het bier is blond en vertoont een koudetroebel die (uiteraard) verdwijnt waneer het bier iets warmer wordt. De schuimkraag is wit en zeer onstabiel.
Het aroma is rijk voor een bier van 4,8% alc. Vooral fruit en kruiden springen in de neus. In het fruit herkennen we citrus en abricoos en een frisse bloemigheid.
De smaak is zeer verfrissend maar het bier heeft erg weinig body. Noch mout, noch hop komen echt naar voor. Het is afwachten tot de nasmaak eer dit bier weer zijn aroma’s van kruiden en fruit vrij geeft.

Een lekker verfrissend doordrinkbiertje dat wellicht goed past bij een lichte maaltijd (asperges, vis…) maar van een bier gebrouwen voor het beste restaurant ter wereld hadden we toch een andere smaakervaring verwacht.

In juni 2010 proefden wij de Waterloo 7 Tripel als biertje van de maand.

We konden niet echt lovende kritieken schrijven en sloten ons verslag af met “Wellicht proeven wij de andere varianten niet meer.”
Maar eens te meer blijkt Ambibrew vergevingsgezind (of moet dat zijn: kort van geheugen) en dus proefden wij in mei de Waterloo 8 Dark.

Het zeer donkere bier van 8,5% alc heeft een diepe rode schijn en een fijne beige schuimkraag
die sterker is dan die van de Tripel.
Het aroma is vrij gesloten, enkel wat fruit (druiven) trotseert de schuimkraag.
Het bier zet zeer volmondig en vrij zoet aan.

De smaakervaring is vrij kort. Na de zoete aanzet
komt alcohol opzetten en een zeer lichte hopbitterheid.
Totaal geen gebrande bitterheid. Het bier lijkt wat uit evenwicht en daardoor vrij plakkerig.

Alweer niet bepaald een groot succes, al zijn de meningen van het proefpanel meer verdeeld.
Iemand wil het nog een kans geven in de winter bij de haard.
Voor anderen ontbreekt complexiteit en verrassing

Mochten we alsnog de andere varianten van het Waterloo bier nog proeven laten we zeker iets weten ?.

We wisten al dat de Nederlanders, in tegenstelling tot wat de volkmond zegt, wel degelijk bier
kunnen brouwen van hoge kwaliteit.
Van dit Nederlandse bier uit een kleine brouwerij in
Rotterdam hadden wij nog nooit gehoord en de 75cl-fles oogde goed.

De verwachtingen waren dus hoog gespannen.

Het bier is donker blond tot oranje met een sterke witte schuimkraag.
Het bier is vrij helder, maar toch is er een gistbodem in de fles aanwezig.
Enkel het laatste glas werd wat meer troebel.
In het aroma nemen we eerst mout waar, maar ook een complexiteit van zoet-zure frisse
fruitigheid.
We sommen groene appel op, koriander, lichee en thee van wilde kersen. Een zeer aangenaam aroma dus!

De smaak zet zacht moutig aan, de bitterheid treedt steeds meer op de voorgrond tot de hop echt overheerst in de nasmaak.
In de nasmaak blijft de fruitigheid uit het aroma ook hangen.
De dryhopping zorgt voor een droge afdronk.

Dit bier van 7,8 % alc (de website zegt 8,3%alc) beviel ons op onze zonnige brouwdag
uitermate.
Complex en bitter voor de liefhebbers, maar toch vlot toegankelijk.
Een aanrader als aperitief, terrasbier, …

Nu alleen nog een drankenhandel vinden waar het verkocht wordt, want Dirk bracht het voor ons
mee uit de brouwerij zelf.
Jammer genoeg had hij te weinig tijd om de rondleiding te kunnen volgen.

Schol.

Een zeer donker bier siert deze maand de Ambibrewglazen. Donker bruin met een sterke dikke en fijnmazige schuimkraag die gebroken wit tot beige is van kleur.
Het aroma is complex maar ruikt verfrissend en uitnodigend fruitig. Rozijnen, veel rood fruit en peren, allemaal afkomstig van de gist. Wij ruiken ook esters die een zekere zurigheid lijken op te roepen.

Het bier zet zeer verfrissend aan voor een bier dat 11% alc heeft. Verrassend hopbittere aanzet die al vlug wordt opgevolgd door de smaken van het fruit dat we ook in het aroma menen waar te nemen. Van enige zurigheid is geen sprake. Het is een volmondig maar evenwichtig bier dat vrij laat zijn gebrande smaken van koffie en zwarte chocolade vrij geeft. We proeven ook de alcohol, maar dat is niet verwonderlijk bij een bier van 11% alc.
De nasmaak van gebrande bitterheid en fruitigheid uit de gist blijven nog lang hangen en nodigen uit voor de volgende slok.

Ons proefpanel was het er unaniem over eens. Dit is een kwalitatief hoogstaand bier. Lekker, complex, maar toch toegankelijk. Een bier dat het bestaande gamma van kwalitatieve, toegankelijke bieren van de brouwerij De Halve Maan (Brugse Zot) perfect aanvult.
Als we toch een kleine bemerking mogen maken. De 75cl fles is zeer stijlvol, maar moeilijk te onderscheiden van de eerdere versie van Straffe Hendrik.

Licht amberkleurig bier met een sterke fijne schuimkraag die ondersteund wordt door een zachte trage, maar blijvende pareling.

Een complex en uitnodigend aroma waarin we eerst hop herkennen, maar dan ook fruit (peren op sap), en kruiden zoals curaçao en vanille.
De smaak zet vol moutig aan met een prikkelend gevoel op de tong. Het eerste zoet verdwijnt snel en maakt plaats voor een lichte hopbitterheid en de kruiden die ook in het aroma naar voor kwamen.
De nasmaak blijft niet erg lang hangen. Het bier trekt zeer droog weg en nodigt uit voor de volgende teug.

Dit bier wordt artisanaal gebrouwen in Flamignoul, nabij Dinant in de enige brouwerij die de ketels nog op hout verwarmt.
Een uitstekend bier dat zich voor veel gelegenheden leent met zijn complexe maar verfrissende smaak. Het bier heeft 8% alc.

Donker blond bier van 7,5 % alc met grof wit schuim en een sterke pareling. Het bier is kristalhelder hoewel het etiket vermeldt dat het hergist is in de fles.

In het aroma herkennen we de geur van mout, een zachte bloemigheid en iets metalisch.
De smaak zet vrij evenwichtig aan. Geen uitgesproken smaken in dit bier, zachte mout en een zachte bitterheid. Er is een zekere ziltigheid, die het metalisch aromoa met zich meebrengt karakteriseert het bier. Naar het einde van de smaakervaring toe komt de hopbitterheid nog even opzetten.

Dit is een toegankelijk bier dat weinig vijanden zal maken, maar een echte hoogvlieger is het niet.

Het bier wordt in Melle gebrouwen door brouwerij Huyghe voor de wereldwinkels van OXFAM. Op het etiket staat vermeld “Belgisch bier met ingrediënten uit het zuiden.”

Ambibrew kent en waardeert zijn klassiekers, maar we gaan ook graag op zoek naar iets nieuws. Onze zoektocht bracht ons in december bij Draeckenier.
Draeckenier is een bier dat gebrouwen wordt door Jurgen Troch in de Proefbrouwerij van Lochristi. Troch is een Aalstenaar die opleiding volgde aan de brouwerijschoolt. Hij ontwikkelde dit bier voor de carnavalsvereniging “Soevereine Caemere der Draeckenieren”
Het etiket werd ontworpen door kunstenaar G. Van Schuylenberg.

Het bier is donkerblond en heeft een kenmerkende oranje-achtige kleur. Het hergist op de fles en is vrij troebel. Het heeft een mousserend karakter en heeft dus een fijne sterke schuimkraag.

Het aroma is een combinatie van fruit en hop. Bij het fruit denken we aan cider. Een vleugje alcohol breekt ook door de schuimkraag, ondanks het vrij bescheiden alcoholpercentage van 7,5%.

Door de sterke pareling proeft het bier bij de aanzet wat vlakjes, maar al snel komt een fruitige zoetheid opzetten die aan pèche doet denken. Dan pas komt de stevige bitterheid van dit bier naar de voorgrond.
De nasmaak blijft lang hoppig hangen.

Dit is een lekkere vlotte doordrinker, maar wel eentje met karakter.
Draeckenier is bijna uitsluitend te verkrijgen in de omgeving van Aalst en wordt ook naar Amerika uitgevoerd.

In de winter mag het al eens iets steviger zijn dus proefden we de Bush de Noel van brouwerij Dubuisson. De bieren van het Bush-gamma staan bekend om hun hoog alcoholgehalte en ook deze klepper van 12%alc hoort daar in thuis.

Het flesje valt wel op in de winkelrekken, al vinden wij een longneck van 25 cl met overwegend blauw etiket niet erg stijlvol.

Veel belangrijker is echter de inhoud!

Helder donker amber bier met een zeer sterke fijnmazige schuimkraag die gebroken wit is van kleur. De pareling is gemiddeld. De schuimkraag siert dit bier echt en is wandklevend.
Complex aroma dat duidelijk op alcohol wordt gedragen. We ruiken vrij veel fruit, gedroogd fruit zoals rozijnen, maar ook een beetje banaan. Het aroma blijft aantrekkelijk, ook na de eerste slok.
De smaak zet stevig vol aan met duidelijk het zoete van de mout op de voorgrond. Ook nu slaat de alcohol ons in de neus. De hoppigheid komt pas even later opzetten en blijft vrij beperkt hoewel dit bier 27 IBU bitterheid heeft en ook een dryhopping met Saaz-hop onderging. Wellicht wordt de hop overklast door de volle mout smaak en de alcohol.
De afdronk is lang en complex. Het beetje hoppigheid blijft lang, làng,hangen, maar we nemen ook opnieuw het gedroogde fruit waar, aangevuld met noten.

Een klasbak, dit bier, maar te consumeren met mate!!

Tongerlo Prior wordt sinds 2009 gebrouwen door brouwerij Haacht. De Prior vervangt de Tripel die aan de basis lag van het huidige recept.

Het flesje is sober, maar stijlvol en toont op een donker groene achtergrond de contouren van de abdij.

Het bier is blond en vrij helder tot licht gesluierd. Het bier is hergist en men geeft de raad om het met het gistdepot te drinken. Toch valt het ons op dat er slechts een heel kleine hoeveelheid gist op de bodem ligt. In navolging van Hoppus geeft men zelfs kleine glaasjes om de gist apart te degusteren.

Het bier vertoont een vrij sterke pareling die wit sterk schuim ondersteunt.

Het aroma is verfrissend met toetsen van citrus, perzik en banaan gedragen door alcohol. Dit bier heeft dan ook 9% alc.

In de smaak vinden we deze vruchten niet terug. Het bier zet vrij bitter aan en de alcohol slaat in de neus. Naarmate de smaak evolueert komen meer zoete smaken naar de voorgrond. Eerst mout en even later kandij in de afdronk. De afdronk is een mengeling van kandij en hoppigheid.

Een stevige complexe tripel om rustig van te genieten die zowel kan dienen als terrasbier, aperitief of een maaltijd kan begeleiden.