Brasserie Lefort wordt gebrouwen in brouwerij Omer Vander Ghinste. Die naam zegt u misschien nog niet zo veel, maar het is de nieuwe naam van Bockor. De zelfde brouwer van ondermeer Omer.

Zowel met de naam van het bier dat voluit “Brasserie Lefort” heet, en dus meer doet denken aan de naam van een brouwerij of een tearoom als met de naamsverandering van de brouwerij zelf wordt wat verwarring geschept. De namen zijn niet lukraak gekozen, maar je moet al een beetje historische interesse hebben om uit te pluizen waar die namen vandaan komen. Maar goed, veel belangrijker: het bier zelf!

Het bier is hazelnootbruin met een rode schijn en oogt vrij helder. Het beige schuim is vrij ruw en grootmazig, maar er is een sterke pareling die de schuimkraag goed ondersteunt.
Lees verder Brasserie Lefort (brouwerij Omer Vander Ghinste – Bellegem) →

Liefmans Cuvée Brut – 2011, Brouwerij Duvel Moortgat, afdeling Liefmans (Oudenaarde)

We ontvingen drie ietwat bejaarde flesjes Liefmans van een Ambibrew-lezer.
Wij houden er wel van om een verouderd biertje te testen, dus aan de slag!

Twee van de drie flesjes zijn Liefmans Cuvée Brut en dateren van 2011, dat kun je zien aan de opdruk op de kurk.
Op dit bier wordt een bewaartijd van 20 (!) jaar gegeven, dus daar zou niets mis mee mogen zijn.
Ook de presentatie schept hoge verwachtingen.
Liefmans Cuvée Brut wordt gebotteld in champagneflessen van 37,5 cl of 75 cl en voorzien van een wikkel ipv een etiket.
Lees verder Liefmans Cuvée Brut – 2011, Brouwerij Duvel Moortgat, afdeling Liefmans (Oudenaarde) →

Westmalle Dubbel
In de vorige editie kon u lezen hoe we de Rochefort 8 bespraken.
Ook dit keer werd een all-time-classic aan het proefpanel voorgeschoteld.
Maar in tegenstelling tot de Rochefort werd de Westmalle Dubbel door niemand (we proeven altijd blind) herkend.

Donker bruin bier, bijna zwart met een dikke beige schuimkraag.
De
schuimkraag is wandklevend en vervalt in een soort maanlandschap.
Zo hebben we het graag.

De helderheid van het bier is moeilijk te beoordelen gezien de kleur.
In het schuim zien we wel de resten van wat gist afkomstig van de nagisting op de fles.
Lees verder Westmalle Dubbel →

Averbode is een nieuweling op de markt, maar gezien er een slagkrachtige brouwerij achter

zit ziet het er naar uit dat het een blijver wordt.

Wij hebben een fles van 75cl, maar het bier wordt ook verkocht in flesjes van 33cl.
De flessen zijn getooid met een sober maar stijlvol wit etiket, dit is een bier met een verhaal. De abdij van Averbode had nood aan een nieuwe bron van inkomsten om de gebouwen en het immense landgoed te onderhouden.
Daarom besloten ze brood, kaas en bier op de markt te brengen.
Geen van deze producten wordt echter door de paters zelf vervaardigd.
De productie van een nieuw bier werd daarom uitbesteed aan brouwerij Huyghe te Melle Volgens wat wij vernamen op een brouwerijbezoek was dit geen toevallige of financiële keuze, maar werd er bewust een brouwerij geselecteerd die inzet op duurzaamheid en ecologie.

Maar goed… Het bier:
Lees verder Averbode (brij. Huyghe – Melle) →

Een klassieker onder de klassiekers!
Zoiets blind laten proeven door een proefpanel is altijd spannend…

Over etiketten en vormgeving kunnen we hier kort zijn.
Iedereen kent wellicht sobere etiketten van de Rochefortbieren waarop alleen het nummer verschilt.
Een nummer dat overigens geen aanduiding is van het alcoholgehalte, maar wel van het aantal “Belgische graden”.
Dit geeft eerder een aanduiding van de gebruikte hoeveelheid ingrediënten per liter dan van het alcoholgehalte.

Donker bruin bier met een beige fijnmazige schuimkraag.
Zelfs op ons zonnig terras kleurt dit erg donker in het glas.
Voor zover we kunnen zien ook wat gesluierd.

Het aroma is complex. Het bier ruikt zwaar, zoetig, naar snoep en drop.
Lees verder Rochefort 8 ,Trappistenbrouwerij Notre Dame de Saint Rémi (Rochefort) →

De “Brugse Autonome Bierproevers, kortweg BAB” is de vereniging die het Brugs bierfestival jaarlijks organiseert.
Enkele jaren geleden pakten ze uit met een eigen festivalbier.
Dit jaar werd een nieuwe versie ontwikkeld: “BAB Mystère”, 7,4% alc.

Er zijn verschillende versies van het etiket van het bier.
Ieder etiket is een schilderij van de hand van André De Meulemeester, duidelijk geïnspireerd door Ensor.
De Meulemeester was directeur van de vroegere brouwerij Aigle Belgica en was ook gevechtspiloot in de Eerste Wereldoorlog.
In dit herdenkingsjaar koos men dus voor een bier ter ere van hem.

Mystère is overigens hoe de Fransen zijn naam verbasterden.
Er moet wel gezegd worden dat het etiket heel wat elementaire informatie niet vermeldt…
Lees verder BAB Mystère, Brij. Strubbe (Ichtegem) voor “Brugse Autonome Bierproevers – BAB” →

Met de regelmaat van de klok is dit bier verkrijgbaar in discounter Aldi.
Tijd om de Wolf 7 dus eens te proeven…

De etiketten van de Wolfbieren verschillen alleen in de kleur van het cijfer, er bestaat immers ook een
Wolf 8 en een Wolf 9.
De Wolf 7 toont een gouden silhouet van een huilende wolf tegen een zwarte achtergrond.

Het bier dat eigenlijk 7,4% alc heeft is behoorlijk troebel en honing blond.
Er is een vrij ruwe maar sterke en wandklevende schuimkraag.
Er is overigens behoorlijk wat pareling in het bier die de
Lees verder Wolf 7, Brij. Het Anker (Mechelen) voor Brij. Wolf (Aarschot) →

Deze keer iets over een eerder zeldzaam bier.
Elk jaar laten ze bij brasserie De Silly hun donkere scotch ale rijpen op een eiken vat van een andere herkomst.
In 2013 heeft het bier gerust in Port-vaten.

Een stijlvolle fles van 75cl op kurk met een etiket dat meer aan wijn doet denken dan aan bier.

Het basisbier van 9% alc is een scotch ale.
Het bier is dus uiteraard donker bruin.
Het heeft een ietsje een rode gloed.

Het schuim is fijn, gebroken wit maar vervalt snel.
Er blijft maar een laagje over.
De pareling is zacht, maar onvoldoende om het schuim verder in stand te houden.

Het aroma is heel complex en vineus.
Een zalig bier om je neus in te steken omdat je steeds nieuwe aroma’s blijft ontdekken.

We ruiken duidelijk rood fruit, braambessen, maar tegelijk ook het houtige.
Hoewel we dit bier blind proefden konden we al ruiken dat dit een barrel-aged bier was.

De smaak is vol en dezelfde vineuze aroma’s met rood fruit keren terug.
Hopbitterheid valt bijna niet te proeven.
Toch is het bier niet plakkerig zoet want er is wel een eerder gebrandebitterheid die aan koffie doet denken.

Dit bier is voor de meesten in het proefpanel een echte ontdekking, de smaak, maar vooral de aroma’s.
Vooral als je de prijs van 4,53 euro per fles (Prik & Tik) in acht neemt.

Eén panellid vindt dit niet zo’n hoogvlieger, hij mist de zurige smaken wat die bijvoorbeeld een Rodenbach Grand Cru sieren.

Zoals u in de vorige edities van Ambibrew al kon lezen komen er de laatste tijd af en toe weer nieuwe trappistenbieren op de markt.
Tijd om één van die nieuwkomers te proeven.

In Nederland wordt sinds kort “Zundert” gebrouwen.

Het ontwerp van het etiket is duidelijk gebaseerd op dat van die andere Nederlandse trappist: La Trappe.
Het gotisch raam, het lettertype, de kleurencombinaties,…
Aantrekkelijk, maar wat meer originaliteit had gemogen.

Belangrijker is uiteraard het bier zelf.
Oranje of licht amber kleurig en vrij helder bier.
Wie de gist in het glas giet krijgt een lichte gistsluier.
Er is overigens weinig smaakverschil als je de gist in het bier giet of niet.

Sterk fijn schuim dat niet helemaal wit is en een rustige pareling.

Het aroma is vrij gesloten.
We ruiken wat hopbloemen en wat zoetigheid, maar niets dat overheerst.

De smaak zet gematigd aan.
Wat dunnetjes voor een bier van 8% alc.
Er komt ook een licht houtige zoetigheid opzetten die wat neigt naar een “Speciale Belge” zoals Palm.

Naar de afdronk toe komt de hopbitterheid steeds meer opzetten en in de afdronk blijft het hopbitter lang hangen.

Goed gebrouwen bier dat een groot publiek kan aanspreken. Maar om te spreken van een revelatie… nee, dat niet.
Ons testpanel had eigenlijk wat meer eigenheid verwacht van een nieuwe trappist.

De Zundert kan je vergelijken met die andere “nieuwe” trappistenbieren Benno en Mont des Cats.

Voor de meer gevorderde bierliefhebber had het misschien iets origineler en zeker voller van smaak gemogen.

Satan is het “Duvel-alternatief” van brouwerij De Block. Het is dus een Belgian Strong Ale.

Bij de naam Satan Red zou je dan een versie verwachten waaraan (misschien wel mierzoet) fruit is toegevoegd.  Maar neen…

Het etiket, het alcoholgehalte van 8% en de stevige bruis in het bier doen allemaal sterk denken aan het originele Satan bier.

Maar dit bier is licht amber van kleur en behoorlijk troebel.
Het bier heeft een grootmazige maar toch vrij sterke schuimkraag.

Het aroma geeft eerst gist vrij. Daarna ruiken we (als ervaren hobbybrouwers) kokende wort.
Het is de geur die bij het brouwen vrij komt wanneer de wordt aan het koken is en de hop er reeds is aan toegevoegd.
Het lijkt wel of je een brouwerij binnenkomt.

De smaak zet duidelijk aan met karamel. We proeven snoepgoed, namelijk de bekende “koffiesnoepjes”, je weet wel, die met het hoofd van een Arabier op het wikkeltje.
De sterke pareling neemt de smaakbeleving wat weg.
Toch worden we ook een lichte bitterheid op de achtergrond gewaar.

In de nasmaak blijven karamel en bitter een beetje hangen.

Dit is geen complex of vernieuwend bier, maar wel een correct bier. Het is een evenwichtig en eerlijk bier dat veel mensen kan bekoren en waarvan je er na één nog wel één zou lusten.

De Satan Red werd ontwikkeld op vraag van buitenlandse verdelers. Er was vraag naar een bier dat minder bitter was dan de originele versie van Satan.
De toevoeging van karamel was dan ook een voor de hand liggende oplossing.