Alle berichten van Dirk

Geuze Cuvée Renée van brouwerij Lindemans

Met het oog op de Europese bescherming van de naam “Oude Geuze” en “Oude Kriek” kocht de brouwerij Lindemans een aantal eikenhouten vaten om hun geuze te laten op rijpen.

Voor het eerst is de natuurlijke en ambachtelijke Oude Geuze van brouwerij Lindemans dan ook op de markt. Wij van Ambibrew wilden dat wel eens proberen…

Het bier dat we serveerden zat in een mooie 75cl fles met alu-capsule en een etiket dat zo uit de jaren 30 zou kunnen komen. Je moet al even kijken om te weten dat Cuvée Renée een product is van brouwerij Lindemans.

In het glas kleurt het bier donker blond en vormt een natuurlijk fijn wit schuim.
De geur is fruitig, houterig en komt sterk naar voor. Zelfs bij het uitgieten komt de geur ons al tegemoet. Zeker aangenaam!
De smaak verrast wel. Van fruitigheid is hier in eerste instantie geen sprake. Eerder een vrij harde zurigheid. Pas in de nasmaak wordt het bier subtieler: een lichte hopbitterheid, een toets groene appels en een zachtere zurigheid.
Naarmate men meer van het bier drinkt raakt men gewoon aan de redelijk harde zurigheid van de eerste smaak.

Wat ons betreft is dit een vrij geslaagde “oude geuze” die bovendien met zijn 5° licht om drinken is, maar zou het misschien nog iets subtieler kunnen (denk aan een Oude Geuze van Boon) om als aperitief te kunnen dienen. Het wordt door ons zeer op prijs gesteld dat brouwerij Lindemans wil investeren in een oude geuze die hergist in de fles.

Streekbierenfestival te Zwevegem 15-08-2007

Vorig jaar regende het met bakken, en dus was het nu eindelijk zo ver. Na 2 jaar wachten vertrokken wij, de bierliefhebbers van Ambibrew, naar het streekbierenfestival in Zwevegem. Een van de grootste openlucht-bierfestivals van Europa laten wij ons wijsmaken.

Het festival is een speeltuin voor jong en oud. Voor de kinderen is er heel wat animatie voorzien en voor de ouderen bier natuurlijk. Meer dan 30 brouwers met elk meerdere bieren.

Ons eerste biertje mocht niet tegenvallen. Nu de smaakpapillen nog op scherp stonden…
Van een “Unicum” hadden we gelezen op de website dat dat het artisanale bier was dat speciaal voor deze gelegenheid was gebrouwen voor Flanders Events. Artisanaal en met Poperingse hop gebrouwen. 
Toch enigszins een tegenvaller. Vooral de amberkleurige versie moest met veel geweld uitgegoten worden om van enige schuimkraag te kunnen spreken. Er zat te weinig bruis op het bier en door het geweldig uitgieten komt alle gist mee. Het blonde bier scoorde op dat vlak iet wat beter. De smaak van het amberkleurige bier was eerder zoet met een zurige toets en een korte hopbitterheid op de achtergrond. Te weinig om zo fier te zijn op de Poperingse hop. Het blond bier was iets droger en bitterder. Toch ook geen hoogvlieger…

Dan maar een “Druide” geproefd. Zowel de donkere als de blonde versie werden van het vat getapt. Het bier wordt in de Proefbrouwerij gebrouwen.
Het bruin bier was helder rood/bruin met een vaste wandklevende beige schuimkraag en de geur van groen fruit. De smaak is een mooie mengeling van zoet en gebrand bitter met een hoppige nasmaak met een carameltoets.
Het blond bier is eveneens helder met een wandklevende schuimkraag. De schuimkraag trekt wel sneller weg dan van het bruin bier. In de geur zit fruit (citrus) en hoppigheid. De smaak is fris hoppig en fruitig met een hoppige nasmaak. 
Deze biertjes gingen vlot naar binnen en waren een ideaal aperitief voor het volgende:

De Val Dieu Grand-Cru is een zwart bier waarvan de schuimkraag zich traag vormt als het bier getapt wordt. Uiteindelijk is er een licht bruine zware schuimkraag op dit bier. De geur is zwaar en rokerig. Dat belooft…
De smaak is echter verrassend fris, zacht zoet en gebrand bitter. Pas in de nasmaak komt er weer een beetje rokerigheid.

We gaan niet alle biertjes beschrijven die we geproefd hebben, ook al om reden dat de bieren in 33 cl geschonken werden en ons lichtje na tal van bieren wel wat uitging.

Toch willen we u enkele speciale bieren niet onthouden:

Buitenlucht Dubbel Blond was een zeer hopbitter blond biertje. Zijn broertje de Smoelentrekker was een zurig biertje van gemengde gisting volgens de brouwer. Dit bier doet meest denken aan de Petrus Aged Pale omdat het ook blond is. De zurige smaak verraste ons en na wat doorvragen horen we dat de Proefbrouwerij met dit bier experimenteert met de gemengde gisting en dat er krieken in verwerkt zijn.
Feit is dat beide bieren van hoge kwaliteit lijken te zijn, maar tevens is het een feit dat de geschonken hoeveelheden véél te klein waren. Wetende dat we betaalden voor een vol glas bier en het feit dat de barman 5 glazen haalt uit een 75cl fles…

Ook de Leuvense Trippel (Bios) en de Vicaris blond stonden ons aan als complexe biertjes. De bruine Vicaris was dan weer iets te zoet.

Toppunt van slechte smaak was het Tsjechische bier dat we getest hebben! We hebben dit psychologisch verdrongen en herinneren ons de naam gelukkig niet meer!

Mede dankzij de kinderanimatie en het meevallende weer en vooral dankzij de voortreffelijke organisatie van dit festival mogen we zeggen dat we een geslaagde namiddag beleefden!

Hopelijk tot volgend jaar…

La Goudale en St-Landelin

De vakantiestemming zit er bij Ambibrew goed in! Vandaar deze maand een Frans biertje. Weet je wat? Het is verlof dus maken we er twee van!
Beide bieren komen van dezelfde brouwerij in Douai: Les brasseurs du Gayant.

* La Goudale 7,2°

Het 25cl flesje oogt niet slecht en op het achteretiket staat wat uitleg over de oorsprong van het bier.

Bij het uitgieten zien we een helder blond bier met een zachte, fijne witte schuimkraag. Het bier is een tikje donkerder dan een pils en is niet hergist op de fles.
De geur is opvallend neutraal. Een zweem mout is het enige wat dit bier loslaat.
De smaak zet zachtjes en vrij zoet aan. Daarna zet er een tamelijk stevige hopbitterheid door die daaropvolgend door een zekere moutigheid vervangen wordt. Geen van de smaken wordt echter overheersend en al bij al blijft de smaak zacht en fris.
De nasmaak is een mengeling van moutigheid en hopbitterheid en houdt niet te lang aan.

De naam Goudale zou afkomstig zijn van “Good ale”. Het zou het bewaarbier (bière de garde) die de Engelsen in het noorden van Frankrijk introduceerden in de 14de eeuw en zou in die tijd het bier met de beste kwaliteit geweest zijn. In hoeverre de huidige brouwers nog het recept van de 14de eeuw volgen is ons onduidelijk. Dat ze dezelfde brouwmethode niet meer hebben zal wel een feit zijn.

*St-Landelin 6,5°

Dit is het abdijbier van dezelfde brouwer. Het bier zit eveneens in een 25cl flesje met een etiket dat duidelijk aanduidt dat het om een soort abdijbier gaat. Het flesje ziet er veelbelovend uit.

Bij het uitgieten zien we opnieuw een helder blond biertje dat niet hergist op de fles. Het bier is iets intenser van kleur dan de Goudale.
De geur is vooral moutig en vertoont een kruidigheid en iets van citrusvruchten.
De smaak is vrij moutig, zoet met een fijne hopbitterheid. De smaak vloeit echter wel snel weg.

Het recept zou gebaseerd zijn op dat van de Goudale maar het bier zou met meer ingrediënten gebrouwen zijn. Over de methode om nadien de alcohol te verminderen stellen wij ons wel vragen. Nadat het bier gebrouwen is warmt men het namelijk opnieuw op om een deel van de alcohol te laten verdampen. Of dit geen kwalijke invloeden heeft op de smaak is ons onbekend.

Van St-Landelin is een legende bekend. Hij zou een uitgetreden monnik geweest zijn in de 7de eeuw die een dievenbende leidde in de streek van de Samber en die zich uiteindelijk weer bekeerde en 2 abdijen stichtte.

De beide bieren zijn nogal typisch frans (blond, zacht, niet hergist) maar zeker veel beter dan het gemiddelde Frans bier. Deze bieren zijn echt te genieten. Welke nu het beste is, is natuurlijk een kwestie van smaak.

Hoegaarden Rosée

In juli proefden we een nieuw biertje van Hoegaarden. De zomerse rosée is vooral voor zoetekauwen op een terrasje geschikt en is met zijn 4,5° voor iedereen geschikt.

Het flesje is 25 cl met een sober etiket in Hoegaarden traditie aangevuld met frambozen.

Bij het uitgieten zien we een troebel roze bier met een vrij grove roze schuimkraag.
De geur is vooral die van zoet rood fruit en snoepgoed, aangevuld met een kruidigheid. Een zurige geur zoals in kriek is niet aanwezig.

De smaak is vooral zoet met een lichte zurigheid naar het einde van de teug toe. In de afdronk is een zeer lichte hopbitterheid aanwezig. Doorheen de hele proeverij overheerst de zoetheid.

De meningen binnen het proefpanel over dit bier zijn verdeeld. Sommigen vinden dit wel ok op een zomerse avond, anderen vinden dit te commercieel en te zoet.
Hoe het ook zij, dit biertje lijkt heel erg op Wittekerke rosé en is dus een witbier aangevuld met fruit en vooral vrij zoet gemaakt. Het is een biertje dat vrouwen en jonge mensen in het bierland moet leiden.

Quintine Blonde 8°alc

Deze maand hadden we een biertje op de kop getikt dat er wel heel ambachtelijk uit zag. Geen van de leden van het proefpanel had dit biertje reeds gedronken: Een Quintine blonde van de Brasserie Ellezelloise (in Ellezelles natuurlijk). Deze brouwerij tracht ecologisch te brouwen sinds 1993 en is gevestigd in een natuurpark in Henegouwen.

Het flesje oogt mooi en straalt kleinschaligheid en ambachtelijkheid uit met beugelsluiting en een etiket op een soort bruin kaftpapier. Op het etiket staat wat weinig informatie, maar op internet des te meer. Het bier is niet gefilterd en niet gepasteuriseerd, precies wat wij zoeken dus.

Bij het openen van het flesje springt ons een kruidige, fruitige geur in de neus. Na het uitgieten valt het fruitige aroma niet meer op en ruiken we vooral hoppigheid en een lichte kruidigheid.

In het glas zien we een blond biertje met een vrij stevige schuimkraag. Het bier is gesluierd tot troebel en bruist vrij hevig.

De smaak is vooral fris hopbitter. Hoewel het rijkelijke gebruik van hop vallen andere accenten toch zeker niet weg en in de nasmaak komt weer een zoetigheid opzetten die aan het fruit van het openen van het flesje doet denken en ook de kruidigheid komt weer wat opzetten voor de hopbittere nasmaak weer de bovenhand neemt.

Voor ons een zeer geslaagd, vrij complex biertje, waarvan wij er ons dan ook onmiddellijk nog wat hebben aangeschaft. Nog maar eens het bewijs dat een ambachtelijk bier topkwaliteit kan zijn!

Uitstapje naar Brugge.

Het wordt stilaan een gewoonte dat de leden van de algemene vergadering er jaarlijks eens op uit trekken voor een gezellig uitje. Dit keer is het de penningmeester (ondergetekende) die het dagje had ingericht.

Na een grondige opkuis van ons lokaal, de maandelijkse bestuursvergadering en een pitsstop vertrekken we zonder dralen richting Brugge. We hebben er een historische wandeling voorzien, met de nodige verwijzingen naar ons meest geliefde product natuurlijk: Bier.

Vertrekkend aan Kruispoort trekken we over de oude middeleeuwse wallen naar het Minnewater, de middeleeuwse binnenhaven. Bij het betreden van het Minnewaterpark lacht onze patroonheilige St-Arnoldus ons vriendelijk toe vanop zijn kapelletje. Het doet er ons aan denken dat wij eigenlijk niet weten wanneer deze gevierd wordt. Een schande die we intussen recht zetten, de viering gaat namelijk door op 16 augustus.

Voorbij het begijnhof slaat de dorst voor de eerste keer toe. We slepen ons nog enkele meters verder tot aan Brouwerij De Halve Maan. Hier wordt sedert 1546 bier gebrouwen. Tot voor kort werd hier de Straffe Hendrik gebrouwen, maar nu brouwt met er het nieuwe, enorm populaire “Brugse Zot”. Op mooie dagen, zoals 12 mei er een is schenkt men er de ongefilterde versie van het biertje op het terras! Mooi fris en goed getapt… Dit biertje overtreft echt wel zijn gefilterde broertje die in de winkelrekken ligt! De dorst is dermate groot dat we er nog eentje drinken alvorens onze tocht voort te zetten.

Door een steegje en langs de OLV-kerk komen we in het middeleeuwse hart van Brugge. We staan voor de 15de eeuwse paleizen van de heren Van Gruuthuuse. Zelden werd een familie zo rijk met het produceren van een bier-ingrediënt. We stellen vast dat ons VZW’tje nog een hele weg te gaan heeft…

Langs het Huidevettersplein stappen we lustig verder tot aan “De Burg” waar we de prachtige gebouwen bewonderen en waar we een ander bierverhaal opdissen. We staan namelijk op de plaats waar Karel De Goede (Graaf van Vlaanderen) in 1127 werd vermoord door een aantal vooraanstaande burgers. De goede graaf zal de biergeschiedenis ingaan als de enige die voor een onderbreking van het bierbrouwen in Vlaanderen verantwoordelijk was. Tijdens de hongersnood van 1125 verbood hij de brouwers namelijk om nog bier te brouwen. Al het graan werd gebruikt om grote broden te brouwen die in alle steden en gemeenten werden uitgedeeld. Hij kreeg er zijn naam “De Goede” door, maar zal nooit onze patroon zijn.

De dorst slaat opnieuw toe… We gaan naar een gezellig biercafeetje achter het operagebouw. Onze voorzitter vraagt en krijgt een Brigand. Zoals iedereen weet verlekkert hij zich hierop en loopt het water hem in de mond bij het uitgieten. Bij het uitgieten van de grijze vloeistof die hij nu krijgt voorgeschoteld is zijn dorst onmiddellijk gelest. Het bier was over datum en (dit is niet normaal voor bier dat over datum is) ook nog eens bedorven!. De ober maakt het goed met een nieuwe frisse Brigand. Een Ciney, een Hommelbier, een Petrus en een Gouden Karolus verder bellen we het restaurantje dat we gereserveerd hebben maar af…

Op naar het Oud Vlissinghe, in het hart van de middeleeuwse zeehaven-buurt van Brugge. Het oudste café van Brugge, en misschien ook het gezelligste! Hier: Brugge Trippel van het vat. Lekker, en niet in het minst omdat de voorzitter trakteert!

Zo, dat volstaat als aperitief. Nu het stilaan donker wordt begint ook de honger te knagen. Op de terugweg gooien we dan maar ons anker uit ter hoogte van de abdij van Male. In taverne Usilia zijn wij welkom en eten er ons tonnetje rond.

La Trappe Quadrupel

Deze maand een biertje van Nederlandse makelij, ééntje uit het gamma van de enige Nederlandse trappist La Trappe van de abdij in Koningshoeven. De paters aldaar hebben het beheer van de brouwerij weer in eigen handen sedert enige jaren en mogen dus terecht de naam trappist weer gebruiken.

Het bier is verpakt in typisch Nederlandse flesjes van 30cl met een korte hals met de eigen verzorgde “La Trappe-etiketten”. De Quadrupel is te herkennen aan de paarse Q op het etiket en is met zijn 10° alc de zwaarste uit het aanbod.

Bij het uitgieten zien we een bruin bier met een mooie rode schijn en een fijne pareling. Het schuim is mooi wandklevend, licht beige en vervalt snel tot een blijvend laagje. Wij zouden het biertje gesluierd noemen. Net zoals de verpakking presenteert dit bier mooi.

De geur is vrij complex, zoals dat van een bier van 10° mag verwacht worden. We ruiken een soort typische abdijgist die een vol en zoet aroma geeft. Hop is nauwelijks in de geur te onderscheiden. Wel alcohol en mout, maar de gist blijft de bovenhand houden.

Ook de smaak is vrij complex. Er is een zoete aanzet die een beetje mouterig is en die uitvloeit in een zeer zachte hopbitterheid. Door de verschillende leden van het proefteam werden toetsen genoteerd als anijs en rozijnen. Het bier doet ons nogal denken aan de Chimay rouge en drinkt lekker weg.

Enig minpuntje aan dit bier is dat het vrij veel alcohol bevat en toch een lichte smaak heeft. Het is dus een verraderlijk biertje waarvan je het gevoel hebt dat het lekker doordrinkt, maar waardoor je snel van slag bent. Van smaak en type is het bier zeer goed te vergelijken met Chimay rouge dat toch heel wat lichter is van alcohol en daarom licht onze voorkeur geniet.

Toch een zéér geslaagd bier. Heerlijk voor op een zomers terras!

Ambachtenmarkt Middelburg 29-04-07

Op een zonnige zondag, datum 29 april in het jaar des Heren 2007, was Ambibrew aanwezig op de middeleeuwse ambachtenmarkt in het pittoreske Middelburg(B). Deze werd georganiseerd door het Bladelincomité ter ere van Pieter Bladelin, de stichter van Middelburg. Dit dorpje, nu een deelgemeente van Maldegem was in de middeleeuwen een heuse stad en dit wordt op deze wijze herdacht.

Ambibrew was erbij om een demonstratie te geven over het brouwen van bier, zoals het wellicht in de middeleeuwen ook het geval zal geweest zijn. Al van 8 uur in de morgen waren wij in de weer om ons op te stellen in de voor ons voorziene tent met al ons brouwmateriaal. En kon de actie reeds beginnen. Hoewel de ambachtenmarkt maar in de namiddag zou beginnen, was er voor de middag al vrij veel te beleven.

Het bezoekerscentrum, waar het archeologisch erfgoed op verschillende manieren belicht wordt, opende onder muzikale begeleiding zijn deuren voor een nieuw seizoen. Dit ging natuurlijk gepaard met toespraken van tal van prominenten, vertegenwoordigers van het gemeentebestuur en niet te vergeten Pieter Bladelin himself. Na de officiële plichtplegingen werd er natuurlijk iets gedronken op de hierbijhorenden receptie.

De vertegenwoordigers van het gemeentebestuur hadden al snel de weg gevonden naar de Ambibrew tent, teneinde een goede aperitief te nuttigen

Na de middag begon de uiteindelijke ambachtenmarkt. Hier waren allerhande kraampjes te bezichtigen, waar ambachtslui hun kunsten demonstreerden, waar heerlijke middeleeuwse versnaperingen werden aangeboden en waar kruidenvrouw Winiefred je meer vertelde over het kruidengebruik in vroegere tijden. Je kon er je toekomst laten voorspellen door een kaartlegster, ontdekken er wat frescoschilderen is en natuurlijk proeven van ambachtelijke gebrouwen bier.

Onze Ambibrew stand had veel bijval en vele mensen waagden zich aan een ambachtelijk gebrouwen biertje van onze eigen makelij. Velen kwamen uitleg vragen over onze hobby en wij stonden iedereen graag te woord. Op het einde van een geslaagde middag was onze voorraad uitverkocht en was er tevens een nieuw bier gebrouwen dat binnen enkele weken drinkklaar zal zijn.

Met dank aan het Bladelincomité voor de uitnodiging en de goede organisatie.

Santé.

Verslag Degustatie Neso – Adegem

Op dinsdag 3 april 2007 mochten wij opnieuw een degustatie verzorgen. Ditmaal te Adegem voor een vereniging van ‘actieve senioren’, genaamd NESO.

Zeer verrast waren wij, toen wij twee van onze oude leraren onder het publiek bemerkten. De rollen waren deze namiddag dus even gedraaid.

Het bestuur van deze vereniging had verkozen om twee bieren te degusteren.

Zoals gewoonlijk werd een uiteenzetting gegeven omtrent de werking van onze Vzw en omtrent het door ons gevolgde brouwproces bij het brouwen van onze eigen bieren, telkens door Tom. Bij de uitleg van dit brouwproces probeerde een dame zelfs een hopblaadje te verorberen, hetgeen haar niet echt bleek te bevallen.

Belangrijk echter was ook het degusteren van de bieren zelf. Hierbij werd de technische uitleg opnieuw verzorgd door Rob terwijl Ruth (lid van de Algemene Vergadering) voor de bevoorrading zorgde. 

Er werd begonnen met één van onze eigen bieren, met name onze eigen Weissner. Aanvankelijk had de voorzitster van Neso ons gemeld dat er niet zoveel vrouwen zouden meedrinken, maar er weigerden er slechts twee van de ongeveer dertig, dus dat viel wel mee. De twee dienstweigeraarsters kregen zoals gewoonlijk het flesje (met kroonkurk erop natuurlijk) mee naar huis. De Weissner viel onmiddellijk in de smaak en werd onder begeleiding van Rob perfect uitgeschonken. Ons eigen bier kon hierna op een grote bijval rekenen.

Even werd er gepauzeerd om dan over te gaan op de degustatie van onze tweede bier. Dit maal een commercieel, maar door ons zeer gewaardeerd bier, de Rochefort 8. Ook dit bier werd perfect uitgeschonken en kon op veel enthousiasme rekenen. Er werd vergeleken, gewikt en gewogen en vooral altijd maar meer gepraat over het bier en dit is voor onze vzw een belangrijk gegeven.

Na de degustatie werd nog een boterham met boerenhesp gegeten (sommigen hadden zelfs nog een beetje Rochefort over) en op die manier werd een punt gezet achter een zeer geslaagde namiddag (al zeggen wij het zelf).
Wij willen als laatste nog onze dank uiten aan de Neso die ons toch de kans heeft gegeven om de namiddag verzorgen.

Tom.

Postel Blond

De maand april brengt ons een van de “erkende Belgische abdijbieren”, te herkennen aan het loge met een klein gothisch venstertje met een glas in. Dit is geen kwaliteitsgarantie, maar het betekent dat de brouwer royalty’s afstaat aan de abdij.

Het bier wordt gebrouwen door NV Affligem (onder de groep Heineken) en heeft een alc vol van 7°. Het bier dat wij drinken zit in 33cl flesjes met een goede afwerking met aluminium rond de kroonkurk.

Bij het uitgieten zien we een blond bier met een stevige witte schuimkraag. Het bier is heel helder tot op het einde van het flesje hetgeen ons doet vermoeden dat het niet hergist is. Na controle van het etiket zou dit toch het geval moeten zijn en met enige moeite wringen we een klein beetje gist uit de fles. Wellicht betreft het een gesatureerd bier waaraan slechts een klein beetje gist wordt toegevoegd voor de naam en het aroma.

In de geur komt ons vooral graan tegemoet en een vleugje gist. Toch ontdekken we ook een beetje citrus en een zweem hout. Een mooi en vrij complex aroma dus, dat zich toch niet teveel opdringt.

De smaak brengt ons wat de geur reeds deed vermoeden. Een aanzet van graan en een tikje citrus. Het bier is, in echte Affligem traditie, stevig hopbitter hetgeen het geheel zeer verfrissend maakt. De bitterheid zet zich vooral naar het einde van de dronk door en beheerst ook lang de nasmaak. De mond trekt een beetje droog en je wil een tweede slok van dit biertje. Een alcoholsmaak is in de Postel Blond achterwege gebleven.

Ons oordeel: Een kwaliteitsbier dat tevens een vlotte doordrinker is. Aan te raden voor de liefhebbers van frisse hoppige biertjes. Enig minpuntje: de hergisting in de fles is wellicht eerder een commerciële stunt dan behorend tot het echte brouwproces.