Alle berichten van Dirk

Winterbieren – kerstbieren

Winterbieren, Kerstbieren, Eindejaarsbieren, veel termen en evenveel ladingen om te dekken.
Dit marktsegment is niet echt een biersoort.
De brouwer heeft hier de volledige vrijheid om een speciaal brouwsel als “Winterbier” in de markt te zetten.

Heel vaak zijn het zoetere, zwaardere en kruidige bieren, maar er zijn ook opvallende uitzonderingen.
Wij offerden ons op om voor u een selectie te maken 🙂

  1. Winterbie (brouwerij De Bie – Dentergem)
    Donker bier, ruikt naar oude eik, wat medicinaal, kruidig, anijs in de afdronk, een eindejaarsbier zoals je het zou verwachten.
    Bier om rustig smaakvol van te genieten.
    De etiketten zijn een beetje simpel.
  2. Gordons X-mass, met bewaardatum tot 2009.
    Dit is een klassieker onder de kerstbieren.
    Duidelijk verouderd en geportoriseerd.
    Zoetig met toetsen van noten en hout.
    Kandij in de nasmaak.
    Het bier heeft de tand des tijds vrij goed doorstaan, maar het is niet representatief in onze test.
  3. Tongerlo Christmas.
    Koperblond bier.
    Vanille in het aroma.
    De hopbitterheid is evenwichtig en dat is opvallend voor een eindejaarsbier.
    Eigenlijk hebben we bij dit bier niet het “eindejaarsbier-gevoel”. Goed bier, dat zeker, maar we hebben meer het gevoel van een doordrinker.
  4. Dorp 56.
    Donker bier, met citrushop.
    Twee panelleden ontdekken vrij snel dat dit de “Challenge” is van Tom (zie verder).
    Dit is Dorp 56 die hij probeert te verkopen als kerstbier :-).
  5. Winterkoninske (brouwerij St-Jozef in St-Truiden).
    Heel donker bier met beige schuimkraag.
    Ruikt nogal aards, eerder onaangename geur.
    Zeer gebrand, gecombineerd met zoet.
    Dit is eerder verbrand dan gebrand.
    Autoband wordt genoemd.
    De geur blijft onaangenaam.
  6. Happy Sylvester (Arthurs Legacy)
    Helder blond bier.
    Heel speciaal aroma van hibiscus en sparrennaalden.
    Ook als het een eindje staat blijft de schuimkraag overeind.
    Heel geparfumeerd, maar wel echt een eindejaarsgevoel bij dit bier.
    Zou echt passen op een kerstmarkt bij een vuurtje, smaakvol langzaam genieten.

Conclusie van ons experiment:

Dit is geen vaste bierstijl, maar bij sommige bieren krijg je wel een “winter- of kerstgevoel”.
Winterbie en Happy Sylvester springen er op dat vlak uit.

Over de kwaliteit valt wel iets te zeggen, die verschilt enorm.
Van zwak (Winterkoninkske) tot top (Arthur’s Legacy) met alles daartussen.

Leuk om weten is dat onze Dorp 56 weliswaar het Kerst-gevoel mist (daar was hij ook niet voor bedoeld), maar wel heel goed scoort als bier tussen de andere bieren.

Park – Brouwerij Haacht voor NV Infra voor Aldi

Park is het huismerk van het abdijbier van Aldi.
Wij dronken de bruine versie omdat alles rond bier bij Ambibrew besproken mag (moet) worden.

Zeer donker bier met dieprode schijn en licht beige schuim.
Fijn vrij stevig schuim.

Gesloten aroma, we hadden een zwaarder geparfumeerd aroma verwacht.

Zet zoet aan, ook de smaak blijft vrij gesloten.
Prikkelende pareling op de tong.
We ontdekken een smaak die ons doet denken aan de snoep “toverbollen” van vroeger.
Heel mild bier dat zacht uitvloeit. Licht hopbitter, niet gebrand.

Een zacht doordrinkbier, een beetje op het waterachtige af, maar zeker geen speciale ervaring.
Bij een bier van 6,5 % alc mag je geen smaakbom verwachten, maar wat meer karakter had gemogen.
Aan 60 Eurocent per stuk is dit een prima vervanger voor Leffe bruin.
De laatste halve hopbel is dan ook aan de lage prijs te danken.

Met het etiket vallen geen prijzen te winnen, zoals het in de Aldi-policy past wordt de eigenlijke producent (brouwerij) niet vermeld. Ook andere interessante info ontbreekt.
Op het internet wordt overal vermeld dat dit bier bij Haacht gebrouwen wordt.

Bierdegustatie

In het najaar organiseert Ambibrew traditioneel een activiteit voor de sympathisanten.
Dit jaar kozen we voor een klassieke bierdegustatie met als centraal thema: Volksverhalen.

We verlieten dit jaar ons lokaal in ’t Kruisken, maar dat betekent niet dat de samenwerking tussen Koen en onszelf helemaal werd stopgezet.
Integendeel, toen we ons de vraag stelden waar de degustatie zou plaats hebben waren we het er al snel unaniem over eens dat dit in ’t Kruisken in Adegem zou zijn. “For old times sake…”.

De inschrijvingsperiode is altijd spannend als je iets organiseert, maar deze keer liep het al gauw als een trein.
We moesten afklokken op 50 inschrijvingen omwille van plaats- en biergebrek.
Een tiental mensen moesten we ontgoochelen omdat we volzet waren

’t Kruisken baadde in een gezellige warme sfeer op deze koude 26 november en de sfeer zat er bij de aanwezigen al vlug in;

Na het bevlogen openingswoord van voorzitter Tom begonnen we de degustatie met onze nieuwe “Novi Loci”. De naam betekent “nieuwe plaats”, verwijzend naar ons nieuw lokaal. “Novi Loci” is een klassieke zachte tripel, een allemansvriend om de degustatie zachtjes te starten.

Terwijl we rustig dit bier degusteerden konden we luisteren naar het verhaal van Salomon van Maldeghem, wiens standbeeld op de markt in Maldegem staat.
Lees verder Bierdegustatie

Gordon Scotch – Brouwerijgroep Antony Martin (Genval)

Met het aanbreken van de duistere en koude tijd vonden we het tijd voor een hartverwarmende klassieker die het tot onze verbazing nog nooit tot bier van de maand had geschopt.
Te voordehandliggend misschien, deze Gordon Scotch?

Donker bier van 8% alc.
Bijna zwart, maar toch een rode gloed onder het licht beige schuim. Helder bier dat niet hergist is.

Zoetig aroma.
We ruiken gekonfijt fruit en rozijnen en wat wijn.
Een zweem van zoethout, maar geen enkel gebrand aroma, wat je van een dergelijk donker bier wel zou verwachten.

Zeer toegankelijke zoetige aanzet waarbij iemand aan kersen en rozijnen denkt.
Kandij neemt de overhand in de smaak maar wordt wel goed gebalanceerd met een hopbitterheid die op de achtergrond voor een zekere verfrissing zorgt.
Wat metalisch op de tong.

Dit is een zoet bier, maar het voelt niet plakkerig en gaat niet vervelen.

Er is heel wat over te zeggen en dat is goed.
Het bier komt zelfs verfrissend over met een mild hopbittere afdronk.
Lees verder Gordon Scotch – Brouwerijgroep Antony Martin (Genval)

Orval oud vs jong

Orval heeft de laatste jaren een sterke opmars gekend.
Het bier is gewild en dus schaars, dat voedt uiteraard de discussies tussen bierliefhebbers.

Orval is inderdaad een bijzonder bier.
Het wordt gebrouwen sinds de jaren 1930 door de Trappisten van de abdij Notre Dame d’Orval en was voor die tijd bijzonder bitter. Sinds het begin van het nieuwe millennium worden bittere bieren steeds meer geapprecieerd door een altijd groter wordend publiek en werd Orval zo populair dat er een ware schaarste ontstond.

In de oorspronkelijke brouwinstallatie werd Orval in open koelschip gekoeld (zoals dat nu nog gebeurt bij sommige lambiekbieren).
Het gevolg was dat de kwaliteit nogal wisselvallig was, maar ook dat Orval een eigen uniek aroma van wilde gist had.
Het bier rijpte niet op houten tonnen, dus alleen het aroma van de wilde gist was aanwezig in het bier, zonder de typerende zuren van een lambiek.

Toen een nieuwe brouwinstallatie werd gebouwd om aan de moderne vereisten te voldoen en een stabiele kwaliteit te verzekeren was die wilde gist een grote zorg.

In samenwerking met de universiteit van Gent werd de bijzondere gist van Orval geselecteerd en verder gekweekt om de Orval zijn bijzonder aroma te blijven geven.
Lees verder Orval oud vs jong

Belle & Forte Amber – La Fontaine te Brakel (bij brouwerij De Graal)

Brouwerij La Fontaine is eigenlijk een bierfirma opgericht door een gepassioneerde hobbybrouwer (zoals wijzelf).
De brouwer ontwikkelt de recepten die later door De Graal worden gebrouwen.
Het uiteindelijke doel is een eigen zelfstandige brouwerij oprichten.
We proefden voor de eerste keer een creatie van deze nieuwkomer in het bierlandschap.

Met de styling zit het alvast snor.
De etiketten op de Steini-flesjes zijn aantrekkelijk en stijlvol.

Ondanks de naam “Amber” is dit een rood bruin bier, maar ach, laat dat de vreugd niet bederven.
Het bier presenteert mooi met een licht beige stevige schuimkraag die mazen achterlaat op het glas, vrij helder.

Het aroma is kruidig, zoetig. We onderscheiden kardemom en kaneel, Hollandse speculaaskruiden en pepernootjes.

De kruidigheid keert terug in de smaak, we proeven weer de Hollandse speculaas kruiden.
Die worden overgenomen door wat zoet.
Het bier rondt dan langzaam maar zeker af naar bitter.
In de nasmaak blijft ook wat (zoet)hout hangen samen met een hopbitterheid die wel onverwacht lang blijft hangen.

Voor een bier van 7% alc is dit een heel smaakvol bier dat brouw-technisch heel goed is uitgevoerd.
Dit is zeker een apart bier met een eigen typisch (kruidig) karakter. Het siert de brouwers dat ze kiezen voor een smaakpallet dat er uitspringt.

Het gevolg is evenwel dat dit bier voor- en tegenstanders kent. Dankzij de voorstanders van de aparte smaak haalt Belle é Forte nipt vier hopbellen.

Open brouwdag

Zondag 4 september werd een uitermate spannende dag voor ons. Zoals je kon lezen in het Biernieuws beschikken we niet alleen over een nieuw lokaal, maar ook over een nieuwe brouwketel.
Alles nieuw dus!

Omdat alles nieuw was, en op herhaaldelijke vraag van onze sympathisanten (hé Gino), maakten we deze keer een recept voor een vrij klassieke blonde tripel.
Ambibrew zou natuurlijk Ambibrew niet zijn als daar niet een kleine “twist” in zou zitten, dus werd er een klein beetje citrushop gebruikt naast de klassieke kruiden zoals koriander en oranjeschil.

Techneuten Dirk en Pascal konden zich uitleven bij het samenstellen van de brouwketel terwijl de mout geschroot werd, en eens dat achter de rug was konden we echt beginnen brouwen.
We leerden ons nieuw toestel kennen met vallen en opstaan, maar echt grote problemen ondervonden we niet en tegen 4 uur zat de nieuwe Tripel in de gistingsflessen.

Het resultaat laat nog even op zich wachten, wij kijken er alvast met de volle goesting naar uit :-).

Teppistenbier brouwerij White Pony (It)

Brouwerij White Pony is één van de innovatieve Italiaanse brouwerijen waar tegenwoordig wel wat rond te doen is.
In de betere drankenhandel vind je af en toe wel een biertje van White Pony, tijd voor een test.

Op basis van de knullige presentatie zal de gemiddelde consument geen Teppistenbier kopen, tenzij hij zich laat misleiden door de naam en trappistenbier verwacht.
Nee de consument die 2,5 Euro neertelt voor een flesje van 33cl maakt meestal een bewuste keuze en weet dat het Italiaanse White Pony tegenwoordig hot is in bierland.

De Quadrupel van maar liefst 11,7% alc is bij het uitgieten heel dik en bijna stroperig.
De beige schuimkraag vormt zich langzaam op het donker bruine bier en blijft dan dik in laagjes staan.
Dit oogt veelbelovend.

Het bier ruikt ook heel aangenaam, naar donkere mouten, karamel en een vleugje hop.  Lees verder Teppistenbier brouwerij White Pony (It)