Zeer licht blond troebel bier met een dikke schuimkraag die heel stevig blijft staan.

In het aroma wat gekookte kool, komend uit het kookproces bij het brouwen. Naarmate het bier langer staat komen de aangename aroma’s meer naar boven en verzwakt de ervaring van de gekookte kool gelukkig. Nu komen subtiele en aangename aroma’s naar de voorgrond: peper en
wat kruiden van witbier gecombineerd met vanille.

Lekker volmondige aanzet. We merken een lichte pareling die heel goed in dit bier past en de volmondigheid ten goede komt. Dehoofdsmaak is vrij zoetig met een hopbitterheid die het bier mooi in evenwicht brengt.

In de afdronk komt de hopbitterheid dan weer mooi naar voor en blijft lang hangen. Daardoor trekt het droog weg en hebben we zin in de
volgende slok.

Het proefpanel schat dit als een bier van 7,5 à 8 % alc. Maar met 6,5% worden verrast. Voor een bier van 6,5% alc is dit lekker volmondig en
heeft het bier zeker genoeg karakter om zich te onderscheiden van de zee aan bieren van 6 à 6,5% alc die de biermarkt overspoelen.

Mooi verpakt in een wikkel. Wij bestelden dit bier online omdat het in onze eigen regio wat minder te verkrijgen is.

Oranje–blond bier met een vrij sterke witte schuimkraag. Het bier is lichtjes troebel, wellicht een koudetroebel want even later klaart het bier uit.

In de geur ontdekken we wilde gist en lambiek. Later in de smaakervaring ruiken we meer aroma’s die ons granig overkomen.

Het bier zet droog aan, maar onmiddellijk volgt het zure van een echte oude geuze. Het zuur is duidelijk een citroenzuurtje dat het bier zijn typische karakter geeft. Het hopbitter komt opzetten in de afdronk.
Het proefpanel ervaart dit als een echte authentieke oude geuze. Verfrissend, verfijnd, zurig en zeer dorstlessend (het was één van de warme septemberavonden), maar wel voor een publiek van
liefhebbers. In vergelijking met sommige andere oude geuzen is deze wel toegankelijker dan de meeste.
Een goed instapbier voor wie het eens wil proberen.

Ons proefpannel is zeer beslagen in het proeven van bieren,
maar we moeten eerlijk toegeven dat Oude Geuze buiten ons
gebruikelijk proefdomein ligt. Ook met het smaakwiel krijgen we
hier niet meer smaakbeschrijvingen uit. De meningen binnen
ons proefpanel zijn dan ook erg verscheiden, maar dat heeft
meer met persoonlijke smaken te maken dan met de kwaliteit
van het bier.

We zijn unaniem dat dit een kwaliteitsbier is zowel
op vlak van presentatie als op vlak van aroma’s, want dat zijn
de punten waar het bij een Oude Geuze al eens mis loopt.

Vier hopbellen lijkt ons dan ook een correcte score.

Een klassieke Oude Geuze is een blend van verschillende lambieken van 1, 2 en 3 jaar oud. De Mariage Parfait is hierop een variant waarin aanzienlijk meer lambiek van 3 jaar oud gebruikt wordt.

Het jaartal op het halsetiket duidt het brouwjaar aan van de 3 jaar oude lambiek. In ons geval was dat 2019.

Donker bruin bier met donker beige, zelfs lichtbruine schuimkraag.
Het uitgieten van dit bier vergt enige voorkennis.

Dit is een bier zoals ons Huntersbier dat veel mouten bevat en vrij weinig pareling heeft. Daardoor vervalt de schuimkraag vrij snel als het bier op de klassieke manier met het glas schuin uitgegoten wordt. Wie dit bier rustig uitgiet in een staand glas krijgt een dikke sterke schuimkraag. Het donkere schuim wijst op het gebruik van donkere mouten in het bier.

We ruiken een zeer weelderig aroma met mokka, rum, melkchocolade, rozijnen, rode wijn, dit alles gedragen door een ferme alcoholboost.
De smaak laat even op zich wachten en “ontploft” dan bijna in de mond
in een veelheid van smaken. Vooral de koffie komt sterk naar voor met
een zeer aangename gebrande mokka. Maar ook de chocolade komt
terug en een zoete smaak die het bier in evenwicht houdt. Het zoet kunnen we moeilijk definiëren. Wat zoethout misschien?

De alcoholboost komt terug in de smaak en trekt naar de neus. Later in de smaakbeleving onderscheidt dit bier zich door zijn houtlagering. Het
proefpanel had eerder rode wijn in gedachten, maar de lagering blijkt te
zijn gebeurd op whiskyvat.

In de afdronk komt het gebrande van de mout terug en blijven ook de
aroma’s hangen.
Een bier dat op een winterse avond zou passen, maar nu het zomer is
perfect als degustief kan dienen als vervanging van een pousse-café.

Deze Russian Imperial Stout is gelagerd op whisky en verdient van ons
minstens 4 hopbellen. Zeker omdat de prijs van 9 Euro per fles van 75cl
dik meevalt voor een dergelijk kwaliteitsvol bier. 10,5% is natuurlijk wel een klepper.

Ook de lay-out van de fles verdient een vermelding. Geen sleeve of papieren etiket, maar rechtstreekse druk op de fles.

We krijgen een vrij helder roodbruin bier in het glas met zelfs een beetje een paarse schijn van cuberdons.
De schuimkraag is niet echt dik en wordt al snel een drijvend maanlandschapje. We zien een gemiddelde pareling.

In het aroma komen appel/perenstroop naar voor en gedroogde vruchten. Daarnaast ook karamelmout en het droparoma van kalissestok.

Na een wat waterige aanzet waarin de appel/perenstroop weer naar voor komt valt de smaak eigenlijk compleet weg. Dit bier mankeert body en komt daardoor flets over. De smaak evolueert nog weinig.
De lichte hopbitterheid compenseert het zoete van de stroop niet echt. De hopbitterheid vloeit ook niet uit. De afdronk is dan ook zeer kort.

Het proefpanel vermoedt een een zeer licht alcoholisch
bier en dat is het ook. Het valt bij het proeverpannel
helaas niet in de smaak.
Ondanks dat er geen brouwfouten zijn vinden we de presentatie van de
schuimkraag ondermaats en de smaak ook.
Het meest interessante aan dit bier is het aroma.
Het strandt op anderhalve hopbel.

Bij bekendmaking van het bier vallen we niet achterover
dat dit een alcoholvrij bier betreft.
Wou onze voorzitster ons eens testen?? 😉
Ondanks het feit dat dit van een trappistenbrouwerij komt is er nog heel wat werk aan de winkel.

Donker bruin tot zwart bier met een schuimkraag die gebroken wit is. Bij het uitgieten valt ons al op dat er geen carbonatie (bruis) op het bier zit. Het schuim valt dan ook tegen. Dikke bellen die wel blijven staan, maar niet echt een dichte schuimkraag vormen.

Zeer complex aroma dat door proefpannel zeer geapprecieerd wordt. Hout, vineus, donker fruit, bosbessen, vanille en iets zurig dat aan oud bruin doet denken. Dit bier is duidelijk op wijnvaten gerijpt waarvan wij zeker fan zijn. Alcohol slaat ook in de neus, dat kan ook niet anders met 12% alc.

Bij het proeven worden we opnieuw geconfronteerd met het feit dat er
op dit bier totaal geen pareling zit. Wat overeenstemt met de wegvallende schuimkraag. Een fel zure smaak overheerst het platte
bier. Dit proeft naar azijnsteek, wellicht vanwege een infectie. Het zuur
verbergt de smaak die wellicht wel complex kan zijn, maar nu totaal
overheerst wordt.

In de afdronk blijft vooral het zuur hangen. Dit is een bier met ernstige brouwfouten. Het proefpannel oppert “Alvinne”? Het is helaas niet de eerste keer dat we dergelijke bieren op de kop tikken.

Op het internet circuleren heel van de Westvlaamse brouwers met brouwfouten. En jawel, het blijkt wat foto’s van het platte bier.
van Alvinne te zijn. Veertien Euro voor een fles van 75cl is dan ook nog eens niet goedkoop. De smaakaanduiding op het etiket klopt volgens ons ook helemaal niet. 4 sterren zoet tegenover 1 ster zuur, dat had beter omgekeerd gekund.

Mooie vormgeving van het etiket, maar één hopbel zal toch volstaan voor dit bier.

Goudgeel bier dat fijn parelt en een mooie schuimkraag draagt. Het ziet er bijzonder helder uit ondanks de hergisting op de fles. De gist blijft bij uitgieten mooi op de bodem kleven.

Een fruitig aroma van abrikozen of gele pruimen vult de neus in combinatie met een beetje vanille. De geur van een scherpe zurige geuze zit ook tussen de aroma’s. Merkwaardig, sommige proevers vinden het aroma sterk aanwezig, andere proevers hebben moeite met de waarneming.

De smaak zet bijzonder vlak aan. Verrassend vlak eigenlijk. Van de beloftevolle geur komt niets terug in de smaak. Jammer, van dit bier verwacht je nochtans een volle body, gezien de benaming “tripel”
en het alcoholgehalte van 8% alc.

De nasmaak komt wel weer boven water, met een vrij stevige hoppigheid, maar ook hier blijven de veelbelovende aroma’s uit de geur achterwege. Meer nog, wanneer het bier warmer wordt komt een lichte lijmgeur naar voor, wellicht het gevolg van kaamontwikkeling tijdens de gisting.

Na de hopbitterheid komt wat metalisch en daarmee rondt dit bier af.
Het bier vult de verwachtingen van het proefpanel niet in. Zeker niet in
vergelijking met de ambitieuze website en de stijlvolle vormgeving die Woest aan dit bier geeft.

Dit bier wordt gebrouwen bij Beer Select voor wijnbouwer Woest uit
Oosteeklo. Het bier wordt aangevuld met wijn van Chardonnaydruiven die gekweekt worden op een oude vervallen brouwerij in Waarschoot. Ondanks dit veelbelovende gegeven strandt het bier op slechts 2,5 hopbellen. .

Bij het openen van de fles ontstaat een lichte gushing. Eens in het glas krijgen we een gesluierd koperblond bier met een matige wandklevende schuimkraag. Een matige pareling ondersteunt de schuimkraag die vervalt tot een blijvend laagje. Door de gushing blijft er wat gist in het glas achter.

Dit is een vrij geparfumeerd bier, appelmoes in het aroma volgens sommigen, perziken of abrikozen volgens anderen. De smaakt volgt het aroma en is behoorlijk geparfumeerd. We herkennen duidelijk kardemom die het bier vrij overheersend typeert, maar we proeven ook een kruidige gist. Ook weer de perziken en abrikozen die terugkeren. We
vragen ons af of hier gagel in verwerkt is.

De gebalanceerde bitterheid houdt het bier in evenwicht. De afdronk is vrij kort, dat is wel een minpuntje, maar overigens een goede dorstlesser al is dit met 8% alc een verraderlijke klant.
Voor de liefhebbers van een kruidige tripel.

Al bij al een gemiddelde score van 3 hopbellen.
Voor dit bier vinden we 11,75 Euro voor een fles van 75cl. vrij stevig. Dit wordt als een “Extra Brut” in de markt gezet. Het bier ondergaat dan ook een hergisting methode champenoise. Dit brengt uiteraard een meerprijs mee en eens we het weten herkennen we inderdaad wel de sprankel van champagne.
Zowel op het etiket als op de professionele website wordt verhuld dat “De Koperen Markies” een bierfirma is. Onnodig jammer.

Amberkleurig bier met een koperen schijn. Sommige van de geproefde biertjes zijn heel helder, sommige zijn eerder troebel.
De schuimkraag is dicht van structuur, maar valt vrij snel terug tot een blijvend laagje.

Het aroma spreekt veel mensen aan. Een fruitig aroma dat aan abrikozenconfituur doet denken. De smaak zet onmiddellijk vol aan. Het aroma van de abrikozenconfituur vult onmiddellijk de mond zonder plakkerig te worden. De bitterheid is nooit ver weg. Voor een bier in deze stijl is dit stevig gehopt.

Ook in de afdronk blijft de hopbitterheid lang hangen. De fruitigheid zakt dan wat af naar de achtergrond en maakt plaats voor een prikkelend gevoel. Het proefpanel gaat op zoek naar de oorsprong van deze prikkel. Gember wordt genoemd, maar het typische aroma van gember ontbreekt. Het is eerder de prikkel van cayennepeper. Inderdaad blijkt dat er galapenjo’s aan het bier zijn toegevoegd!

Het bier heeft 7,3 % alc en heeft een mooi vol karakter. De smaak blijft evolueren. Sommigen hebben een wat zurige ervaring. De prikkel neemt meer en meer de bovenhand maar wordt zeker niet storend. In tegendeel, hierdoor komen juist telkens verschillende andere smaken naar de voorgrond. Een karaktervol bier en een nieuwe ervaring die we zeker aan iedereen zouden aanraden om te proberen.
De brouwer noemt dit een “bitterzoete IPA”. Door zijn uitzonderlijke karakter krijgt dit bier 4,5 hopbellen.

Bij het uitgieten zien we een troebel blond bier met een rustige
pareling. Jammer genoeg verdwijnt de schuimkraag al snel.

De eerste indruk van het aroma komt nogal chemisch over en
doet ons aan citronella denken. Daarna komen meer kruiden naar
voor.

De smaak zet bitter aan en verraad onmiddellijk de bierstijl, dit is
een IPA. Maar dan valt de smaakbeleving even weg. Het bier heeft
niet genoeg body.

Daarna komt de kruidigheid weer naar voor. We
herkennen gember maar ruiken ook kardemom en kruidnagel.
Ook een zekerer fruitigheid die aan perzik en pompelmoes doet
denken.

Voor sommigen is het geheel wat medicinaal.
Een wat vreemd bier dat een beetje wringt. Enerzijds een smaakvol bier voor 6,2% alc, maar het basisbier lijkt onvoldoende krachtig te zijn om de kruiding tot zijn recht te laten komen.

Hadden we bieren beoordeeld op het etiket, was deze misschien net iets hoger geëindigd. Een erg origineel en humoristisch etiket met enkele filosofische gedachten. En neen, voor de aandachtige lezer, in de titel staat geen spellingsfout. Het is wel degelijk “Unwandet”

Donker bruin bier met rode schijn en een fijne schuimkraag die in een dun laagje op het bier blijft staan. Het licht beige schuim laat een mooie “Belgian lace” achter op de rand van het glas. De helderheid is moeilijk te beoordelen gezien het bier vrij donker is.

In het aroma vooral rood rijp fruit. Aroma van rozijnen, rijpe pruimen, zoetig. De pareling is heel zacht, dat zorgt wel voor een vol mondgevoel. Samen met een flinke scheut alcohol is dit een zeer verwarmend bier.
De smaak zet vol en krachtig aan met een nadruk op het zoete en het fruitige, maar het bitter houdt dit bier in balans zonder op de voorgrond te komen. Verder ook een beetje karamel.
Sommige pannelleden ontdekken porto in de smaak en aroma. Een teken dat het bier verouderd is. Sommigen vinden dit een verfrissende bijkomstigheid. Voor anderen is dit eerder muf.

Cuvée du Chateau werd dan ook oorspronkelijk op de markt gebracht als een bier dat in de kelders van de kasteelbrouwerij had gerijpt. Vandaag
wordt het zo gebrouwen dat het ook vers een gelijkaardige smaakervaring biedt.
Wij proefden dit bier in december op een koude winteravond. Dit is een bier dat perfect pas bij deze tijd van het jaar.
Een bier dat duidelijk door een professional is ontwikkeld. Mooi in evenwicht en perfect in zijn segment in te kaderen. Een stevige klepper van 11 % alc.
Dit bier krijgt een stevige vier hopbellen van het Ambibrew proefpanel.